15 yaş ve üstünün yarısı ayakta çalışıyor

15 yaş ve üstünün yarısı ayakta çalışıyor

Avrupa Birliği ülkeleri ile tıpkı periyotta uygulanan modülün maksadı ise 15 yaş ve üstündeki tüm fertlerin sıhhat durumlarını ve sıhhat harcamalarının hane halkına getirdiği yükü tespit etmek.

Yüzde 28’in işi oturarak

TÜİK datalarına nazaran, bir işte çalışan 15 yaş ve üstü fertlerin tüm çalıştıkları müddet incelendiğinde çoğunlukla yüzde 28.2’sinin oturarak, yüzde 47.9’unun ayakta, yüzde 18.4’ünün yürüyerek yahut orta seviye fizikî aktiviteyle, yüzde 5.6’sının ise ağır iş ya da ağır fizikî aktiviteyle çalıştığı görüldü. Yoksulluk yahut toplumsal dışlanma riski altında olan fertlerin yüzde 16.8’i oturarak çalışırken risk altında olmayan fertler için bu oran yüzde 31.3 oldu. Yoksulluk yahut toplumsal dışlanma riski altında olan fertlerin yüzde 10.1’inin ağır iş ya da aktivite yaparak çalışma hayatını geçirdiği görüldü.

Aktiviteye vakit yok

Bir işte çalışsın ya da çalışmasın 15 yaş ve üstü fertlerin olağan bir haftada iş dışında geçirilen vakitleri incelendiğinde bu fertlerin yüzde 4,4’ünün “Günde iki sefer yahut daha fazla”, yüzde 12,6’sının “Günde bir kere”, yüzde 6,5’inin “Haftada 4-6 kere”, yüzde 9,3’ünün “Haftada 1-3 kere”, yüzde 3,5’inin “Haftada 1 defadan az” en az 10 dakika boyunca aralıksız devam eden fizikî aktivite yahut boş vakit aktivitesi yaptıkları tespit edildi. Fertlerin yüzde 63,8’inin ise fizikî aktivite yahut boş vakit faaliyetlerine vakit ayırmadığı görüldü.

Sağlık harcamaları fakiri daha çok etkiliyor

TÜİK istatistiklerinde, hekim muayene ve tedavi ile ilaç için harcama yapmama durumunun hanelerin gelir kümelerinden çok etkilenmediği görüldü. Diş muayene ve tedavisine birinci (en düşük) yüzde 20’lik gelir kümesinde olanların yüzde 51.9’unun, ikinci yüzde 20’lik gelir kümesinin yüzde 44.8’inin, üçüncü yüzde 20’lik gelir kümesinin yüzde 40.6’sının, dördüncü yüzde 20’lik gelir kümesinin yüzde 36.9’unun, beşinci (en yüksek) gelir kümesinin ise yüzde 32.8’inin harcama yapmadığı görüldü. En düşük yüzde 20’lik gelir kümesindeki hanelerin yüzde 49.1’ine hekim muayene ve tedavi, yüzde 27.8’ine diş muayene ve tedavi, yüzde 52.2’sine ise ilaç harcamaları yük getirdi. En yüksek yüzde 20’lik gelir kümesindeki hanelerin yüzde 60.4’ü tabip muayene ve tedavi, yüzde 41.1’i diş muayene ve tedavi, yüzde 65.7’si ise ilaç harcamalarının yük getirmediğini belirtti.