2 kardeş baba meskenini yıkmaya kıyamadı! Buldukları yol görenleri hayrete düşürdü

İstanbul’da yaşayan ve her yıl ilçenin Büyükköy beldesine bağlı Derecik köylerine gelen İlyas ve İbrahim Çelik kardeşler, anne ve babasının evlenirken yaptığı ve ömürlerini sürdürdükleri 53 yıllık ahşap konutun yerine iki katlı mesken yapmak istedi. Baba Mehmet Çelik, meskeninin yıkılmasına razı gelmeyince Çelik kardeşler, eski ahşap meskenin çatısını yıkıp, içinden ve etrafında diktikleri beton direklerin üzerine iki katlı konut inşa etti. İnşaat 2021’de biterken, geçen yıl 80 yaşındayken babalarını kaybeden iki kardeş, altlı üstlü iki katlı betonarme meskende, anne Nihayet Çelik (75) ahşap meskende hayatlarını sürdürüyor.

‘BABAMIZIN EMEĞİNİ SİLMENİN BİR MANASI YOK’

Babalarının emeğini silmek istemediklerini lisana getiren İlyas Çelik, “Biz buraya betondan mesken yapmaya karar verince babam, ‘Başka bir yere yapalım’ dedi. Konut yapacak yerimiz olmadığı için ahşap meskeni yıkmak için babamızı ikna etmeye çalıştık. Yalnız kendisini kırmak da istemedik. En son meskenin içinden iki tane kolon çıkartarak üzerine konutu yaptık. Sonuç olarak pek hoş yaptık ve bitirdik. Bir beton mesken için babamızın o kadar emeğini silmenin bir manası yoktu “dedi.

1/14

2/14

3/14

4/14

5/14

6/14

7/14

8/14

9/14

10/14

11/14

12/14

13/14

14/14

‘ÇOK USTA İLE KONUŞTUK, KİMSE YAPMAK İSTEMEDİ’

Evin imal mühletinin 6 ayı bulduğunu söyleyen İbrahim Çelik, “Babam bu konutun yıkılmasına müsaade vermedi. Biz de babamızı kırmamaya karar verdik. Konutun yalnızca çatısı alarak bu türlü bir mesken yaptık. Babamı biraz ikna etmeye çalıştık lakin baktık olmuyor. Biz de üstelemedik. Üstüne konut yaptık. Babam geçen kış vefat etti. Düzgün ki meskenini yıkmamışız. Bu konuta çok uğraştık. Çok usta ile konuştuk. Kimse yapmak istemedi. Konutun iki odasından kolon geçirdik. Etrafını çevirdik. Çok uğraştık. Olağanda iki ayda bitecekken, biz 6 ay burada çalıştık. Bu ahşap konut her vakit burada duracak” diye konuştu.

‘BU MESKENİ KOCAM EVLENDİĞİMİZDE YAPMIŞTI’

Çocuklarının babalarının kelamlarından çıkmadığını lisana getiren anne Nihayet Çelik, “Bu konutu kocam evlendiğimizde yapmıştı. Çocuklarım da İstanbul’dan buraya geldiklerinde köyde konut yapmak istediler. Babalarına kıyıp meskenini yıkamadılar. ‘Ben biraz oyalayın’ dedim. Tahminen yavaş yavaş ikna ederlerdi. Fakat konut hatıra diye kıyamadılar. Eşimin çok emeği olduğu için meskeninin yıkılmasını asla istemezdi” dedi.