7 sene kapıcı olarak çalıştı, işten kovuldu! Yargıtay’dan makûs haber

Davalı apartman yöneticisi M.S.U. da davacının işten ayrıldığını, davacıya bir kısım tazminat ödenmesi konusunda anlaşıldığını ve bir ölçü ödeme yapıldığını lisana getirdi. Bir mühlet sonra Site İdaresinin duyulan muhtaçlık üzerine tekrar personel alımı yapmak için iş müracaatlarını kabul etmeye başladığını, bu durumu haber alan davacının tekrar iş müracaatında bulunacağını söyleyerek araması üzerine işyerine davet edildiğini lakin davacının SGK’ya şikâyette bulunduğunu ve işyerinde sigortasız çalışıyor üzere tutanak tutturduğunu öne sürdü. Bu nedenle tazminatın geri kalanın ödenmediğini, fazla çalışmasının bulunmadığını, öbür alacak taleplerinin haksız olduğunu beyanla davanın reddini istedi.

DEVREYE YARGITAY GİRDİ

Mahkeme, kapıcıların apartman yöneticisine karşı da dava açılabileceği lakin bu hâlde kararın yönetici hakkında değil kat malikleri hakkında kurulması gerektiğine dikkat çekti. Davacının talep konusu personellik alacaklarının ödendiğini ispata yönelik davalı işverence rastgele bir kanıt sunulmadığı, feshe ait ispat yükü üzerinde olan davalının feshin geçerli veya haklı bir sebebe dayandığını ispat edemediği münasebet gösterilerek davanın kısmen kabulüne karar verildi. Kararı davalı site idaresi kararı istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi, mahkemenin mevcut biçimde karar verilmesinin yöntem ve kanuna ters olduğundan bahisle İş Mahkemesi kararını ortadan kaldırdı.

Kararı davacı temyiz edince devreye Yargıtay 9. Hukuk Dairesi girdi. Yöneticinin, iş kanunları ve Yönetmelik’in uygulanması tarafıyla patron temsilcisi olduğunun vurgulandığı Yargıtay kararında; iş hukuku manasında ortaya çıkabilecek idari ve yargısal uyuşmazlıklarda yöneticinin patronu temsil edeceği hatırlatıldı.

Kararda şöyle denildi: “Bu prestijle, kapıcının patron hakkında açabileceği davanın kat maliki ya da maliklerine karşı açılması gerekmekte ise de Yönetmelik’ten doğan bu temsil yetkisine nazaran davanın direkt yönetici hasım gösterilerek açılması da mümkündür. Lakin bu hâlde dahi kararın direkt yönetici hakkında kurulması hakikat değildir. Mahkemece kat maliki ya da malikleri ismine yönetici hakkında karar verilmesi gerekir. Somut uyuşmazlıkta davacının, personellik alacaklarına ait dava kaidesi arabuluculuk müracaatında kat maliki M. S. ‘nu taraf gösterdiği, arabuluculuk görüşmelerinin davacı ile kat maliki M. S. ortasında yapıldığı lakin davacının konut kapıcısı olarak çalıştığını ileri sürdüğü taşınmazın tek malikinin M. S. olmadığı ortadadır. 33 bağımsız kısımdan oluşan kelam konusu taşınmazın 15 bağımsız kısmının M. S. ‘na ilişkin olduğu, davacı ile kat maliki M. S. ortasında yapılan arabuluculuk görüşmelerinin anlaşamama ile sonuçlanması üzerine site idaresi aleyhine hasımlık yöneltilerek dava açıldığı, kat maliki M. S. tarafından davalı idare ismine davaya karşılık dilekçesi verilmiş ise de karar defterine nazaran davacının çalıştığı taşınmazın yöneticisinin dava dışı M. S.U. olduğu anlaşılmıştır. Ayrıyeten 634 sayılı Kanun’un 20 nci unsurunun (a) bendi dikkate alındığında dava konusu alacaklardan kat maliklerinin eşit olarak sorumlu olması gerektiği sabittir. Fakat 634 sayılı Kanun’un 1 inci unsurunda kat malikinin; bağımsız kısımlar üzerinde kurulan mülkiyet hakkına sahip olanlar formunda tanımlandığı ve kat mülkiyetine mevzu taşınmazdaki bağımsız kısımlardan her birinin başka ayrı el birliği ve hisseli mülkiyete bahis olabileceği düşünüldüğünde eşit sorumluluğun her bir bağımsız kısım istikametinden bulunduğu hususu gözden kaçırılmamalıdır. Açıklanan sebeplerle; temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”