Alanyaspor – Fenerbahçe maçı sonrası Jesus’a sert tenkit: Neyin ısrarında yahut inadında?

Alanyaspor, Spor Toto Üstün Lig’in 26’ncı haftasında Fenerbahçe’yi konuk etti. Heyecan dolu müsabaka konuk grubun 3-1’lik üstünlüğüyle tamamlandı. Fenerbahçe’nin galibiyetini spor müellifleri kıymetlendirdi.

Sarı-lacivertlilerde Jorge Jesus’un birinci 11’de başlattığı deneyimli futbolcu için bomba bir sav ortaya atıldı. Brezilyalı oyuncu için devre ortası transfer devrinde ekip arandığı öne sürüldü.

İşte Alanyaspor – Fenerbahçe maçı sonrası yapılan değerlendirmeler…

HAYALET ÜZERE BAŞLADI HAYALİNDEKİ ÜZERE BİTİRDİ / ERCAN GÜVEN

Gerçekten dramatik başladı maçın birinci yarısı ve tamamı tıpkı biçimde devam etti. Hani “32 kısım tekmili birden” derler ya. Motamot öyle!
Henüz 4. dakikada Koulouris’in golüyle 1-0 geriye düştü Fenerbahçe ki, Alanyaspor’un birinci yarıdaki tek konumuydu bu.
İlk çeyrek dolmadan Oosterwolde durduk yerde sakatlandı, yerini Osayi’ye bıraktı. Osayi ile Ferdi mecburen kanat değiştirdiği ve Fenerbahçe hamleleri sağdan sola taşındığı için Jorge Jesus’un birinci 11’ini ve oynatmak istediği futbolu eleştirme bahtı da kalmadı.
Ancak santrfora yerleştirdiği ve maçta var mı yok mu bir türlü anlaşılamayan sakatlıktan çıkmış Pedro tercihi için herkes istediği kadar eleştirebilir Portekizli hocayı. İkinci yarı onun yerine sokup tekrar herkesle birlikte pişman olduğu sakatlanıp çıkan King için eleştirilebilir pekala.

Jesus, “kimi koysam oynuyor” diyordu ancak sonuca kimin tesir ettiğini umursamıyordu güya. Muhtemelen yedek kulübesi alandakilerden daha verimli olabilirdi. Hele öndeki Galatasaray’ın 3 puan kaybedip gerideki Beşiktaş 3 puan kazandığı, Fenerbahçe’nin Avrupa serüveninin noktalandığı haftada.
Ersun Yanal ise gelecek dönemlerde Fenerbahçe’ye dönme bahtını büsbütün kaybettiren bir negatif futbola ikna etmişti grubunu. Ailecek topun ardına geçtiler ve çok düşük pas isabeti yüzdeleri ile kontra bile yapamadılar. Konut sahibi, savunurken daima açıklar verdi lakin bu kere Fenerbahçe’nin düşük temposu ve yavaşlığı ataklarını sonuçsuz bıraktı.

Tamam; maç tek kaleydi fakat Fenerbahçe adeta “hayalet takım” üzereydi birinci yarıda. Ve o hayalet grubun hayali şampiyon olmaktı. Bu futbolla güç işti doğrusu. Fakat rakip müsaade ettiğinde ve sahayadoğru adamları monte ettiğinde kazanabildi Fenerbahçe. O vakte kadar topla temas etmek bile istemeyen rakibin kafes üzere kurduğu orta alanını geçemedi, ceza alanında çoğalamadı, hızlanamadı. Her şey ikinci yarı Alanyaspor açık oynamayı tercih edince değişti.

Futbolun 10-15 dakika VAR kararı beklediği zati yavaş Fenerbahçe’nin uygunca soğuduğu birinci yarıda VAR’dan dönen bir golü vardı Sarı-lacivertli grubun. Rossi ofsaytmış… Hiçbir şey anlaşılamayan uzaktaki durum imgesine kimin ayağına dokunduğu muhakkak olmayan bir çizgi çekilmiş evrakı vardı lakin anlamak zordu açıkçası.
Jesus, hiç yapmadığı bir şey yaptı ikinci yarı başlarken ve yok kararındaki Pedro’yu, kontenjandan yeri garanti Arao’yu ve son periyodun en formsuzlarından İrfan Can’ı çıkarıp Emre Mor, Zajc ve King’i aldı. Bu futbolcular rastgele bir Fenerbahçelinin birinci 11’e yazacaklarıydı zati, hoca 45 dakikada emin oldu. 65 dakika beklemedi; ona da şükür!

Kaçınılmaz olarak tempo kazandı Fenerbahçe. Önde adam eksilten maçının sonuna gerçek golünü de atan Emre ile ceza alanına daha kolay girdi. Zira, Alanyaspor kalenin önüne otobüs çekmeyi bırakmış, bu da başta Emre, Fenerbahçe’nin işini kolaylaştırmıştı.
Muhtemelen Ersun Yanal “artık ayıp oluyor” demişti ofans ismine tek şey yapmayan ekibine bakıp. Neden o kadar kapalı başlayıp ikinci yarı açık oyunu tercih etti Yanal? Bir gol daha atıp “ne hoca ama” dedirtme hırsı galiba.
Rakip kaleye daha rahat gelen, savunma ardına daha kolay sarkan Fenerbahçe Osayi ile penaltı kazanıp Valencia gole çevirince skor 1-1 oldu. Akabinde Ferdi için de penaltı isteyen Jesus oyuna döndü; lakin kenarda biraz çok hareketler yapınca kırmızı kartla tribüne çıktı. Hakem Portekizce mi biliyordu ne?.. İtiraz hareketlerini küfürle mi süslemişti yoksa? Öbür türlü kırmızı kart niçin? Derbiye hocasız çıkacak Fenerbahçe!
King-Serdar değişikliğinden sonra Alanyaspor kalesini güzelce zorlayan Fenerbahçe 84’te kazandığı ve Valencia’nın attığı ikinci golle, akabinde Emre Mor’un ferdi gayretiyle attığı üçüncü şahane golle ümitlerini on beş gün sonraki Beşiktaş maçına taşıdı.
Hayalet üzere başladığı deplasmanı hayalindeki skorla tamamladı sonuç olarak.

ZOR MOR!.. HESAP TUTTU YA.. / EDİZ SIRAPINAR

Lider Galatasaray’ın Konya’da üç puan bırakmasından sonra Fenerbahçe’den beklenen, oyun ve skor olarak “kocaman” bir adımdı… Şöyle ses getirecek, rakibine kaygı salacak dev bir adım…

Ama nerede… Şaşkın, dalgın ve adeta emekleyerek başladı maça sarı-lacivertliler… Birinci yarı boyunca da sürünerek devam etti.Bu tablodan, oyunculardan çok, Jesus sorumluydu… Maç öncesi mikrofonlara, Sevilla maçındaki futbolu öven Portekizli hoca, Alanya karşısına o denli bir takım çıkarmıştı ki, ekibin perşembe gecesi ortaya koyduğu oyunu tekrarlaması aslında imkansızdı.Mesela; Szalai’nin yokluğunda, devre ortası ülkesine geri dönmesi için elli takla atılan, son güne kadar kendisine grup aranan Gustavo’nun birinci 11’de ne işi vardı?Nitekim yenilen golde ofsaytı bozan yeniden Brezilyalıydı…Arao – İsmail orta alanından yaratıcılık beklenebilir miydi? Zajc yahut Arda’yı kulübeye oturtacak sebep neydi?

Peki, dört ay sonra birinci 11’de talih bulan, fizik yetersizliği yürürken bile muhakkak olan Pedro mu ekibin gol sorununa deva olacaktı?Sezonun kendi ismine en erken golünü yiyen ve yeterlice sersemleyen Fenerbahçe, topa yüksek bir oranda sahip olmasına karşın yan pas, geri pas ve doldur-boşaltlarla geçirdi koca 45 dakikayı… Zati bu takımdan fazlası da beklenemezdi. Rossi ile bulduğu gol ise VAR’a takıldı…
Yüzde yüz ispat sayılmayacak bir imaj ile… Bu ortada sakatlanan Oosterwolde’nin yerine giren Osayi’nin daha bir dakika geçmeden rakibine yaptığı sert hareket tam bir sorumsuzluk örneğiydi… Bu konumdan sarı kartla kurtulması hem kendisinin hem Fenerbahçe’nin talihiydi.Jesus, yaptığı yanlışın farkına soyunma odasında varmış olacak ki, direkt oyuna dokundu. Arao-İrfan Can-Pedro üçlüsünün yerine Zajc-Emre Mor-King ile ikinci yarıya başladı.

Çalışmayan orta saha kendini buldu. Üzerindeki meyyit toprağını biraz olsun atan Fenerbahçe, Osayi’nin kazandırdığı penaltı sonrası Valencia ile eşitliği sağladı.Takım tam ivme kazanmış, rüzgârı ardına almıştı ki, bu defa Jesus’un gördüğü kırmızı kart, tempoyu düşürdü. Hatta Alanya bu sırada net bir fırsatı harcadı. Neyse ki sarı-lacivertli futbolcular çabuk tepki vererek kaldıkları yerden devam etmeyi bildiler. Evvel Valencia’nın yeniden penaltıdan gelen golü, akabinde maça damgasını vuran Emre’nin uzatmalardaki füzesi, geceyi Fenerbahçe ismine keyifli sonla bitirdi.

Valencia’ya burada bir parantez açmak gerek; evet tahminen sarı-lacivertli forma altında gol rekoruna koşuyor lakin hiçbir vakit itimat veren bir forvet tipi çizmiyor. Kaçırdıkları attıklarının neredeyse üç katı olan bir oyuncu ile büyük amaçlara ulaşmak ne kadar gerçekçi sorgulamak lazım…Fenerbahçe, Jesus’un gel-gitlerine, güya mayısı beklemeden konutuna gitmek ister üzere gözüken atılımlarına ve vasat oyuna karşın Galatasaray’ın ensesine yapıştı. Güç Mor!.. Hesap tuttu ya; ona bakın siz.

JESUS’UN ISRARINA KARŞIN GERİ DÖNDÜ / UZAY GÖKERMAN

Hafta ortasında Sevilla karşısında Avrupa’ya havlu atan Fenerbahçe, Galatasaray’ın puan kaybettiği bir hafta deplasmanda da olsa alana mutlak kazanmak için çıkması gerekiyordu.
Jesus’un, müsabaka öncesindeki tercihlerinin bu vurguya uyup uymadığını anlaması için birinci 45 dakikanın tamamlanmasını bekledik, daima birlikte.

Portekizli Hoca neyin ısrarında yahut inadında bunu sanırım birçok sporsever merak ediyor olmalıdır.
Sevilla müsabakasına Alanyaspor maçında kullanmayı düşünmediği Arda ve Zajc üzere aslında hiçbir vakit birinci on bir tercihinde olmayan bu iki futbolcu ile neden başladığını da bu merakın içine dahil edebiliriz sanırım.
Aslında karşılığını sorunun içinde de okuyabiliyor yahut en azından bir çıkarımda bulunabiliyoruz.

İkinci yarıya 3 değişiklikle başlaması ısrarından vazgeçtiğinin bir işareti olmakla birlikte bir sonraki maça da “aslında hakikat takım bu ve ben bu oyuncuları istiyorum, tahminen sisteme uymuyor lakin tekrar birebir tercihi yapmaktan geri durmayacağım” iletisini vermekten geri kalmadığını da bilmemiz uygun olacaktır.
Haftalardır tıpkı yerlerde dönüp duran, çabalayan, bocalayan bir Fenerbahçe izliyoruz ve bunun sorumlusu da o denli ya da bu türlü Jorge Jesus’tur.
25. haftaya gelindiği bir periyotta taşların yerleri ile bu kadar oynayarak gerçek bir oyun, yerleşik bir sistem, oyuncuların birbirileriyle ahengini sağlamak ne kadar mümkün olursa Fenerbahçe’nin bize verdiği genel imajı buna uygun düşüyor.

Hala Ferdi Kadıoğlu bir maçta sağdan sola geçiyor yahut zorunda kalıyorsa buralarda bir tuhaflık olduğunu konuşmamız yerinde olur sanırım.
Kadrosunda bu kadar sol ayaklı bir oyuncu bulunuyorken, özünde savunma oyuncu özelliği yokken hem sağda hem solda oynayabilecek bir kanat bekine evrilmeyi başarmış Ferdi Kadıoğlu örneği ortadayken, Jesus’un dönem başından bu yana tek opsiyonunun bu olması da bizi Fenerbahçe’nin bu döneme dair yeniden planlama sıkıntılarına götürüyor.
Hemen her ekibin inişleri, çıkışları, sarsıntıları, sallantıları oluyor.

Galatasaray da kaybediyor, Beşiktaş da…
Ama Fenerbahçe döneme bu türlü başlamadı ki?
Adını andığımız iki rakibinin de önünde duran ve uzak orta şampiyon olabilecek bir ekip imgesinden buralara geldi.

Peki ne oldu da hem kadro kurgusu, hem takım hem de sistemde böylesine gerileme yaşandı?
Esas yanıt aranması gereken soru yahut düğüm bu olmalıdır.
Jusus işini güzel yahut gerçek yapıyor mu?
Konsantrasyonu yerinde mi?

Gerçekten en başta olduğu kadar çalışıyor mu?
Evet, Fenerbahçe’nin kendisinden kaynaklanmayan ve onu kuşatan bir dizi dış meseleler açmazı da var ki Adana Demirspor maçının sportif bir olay olmadığının manşetini buraya yazmıştık.
Dün akşam da Rossi’nin attığı golün ofsayt çizgisinin VAR’dan çıkma müddeti ve sonucu başları hem karıştırdı hem de “neden bu türlü çizgilerin önünde daima Fenerbahçeli oyuncular kalıyor?” sorusunu bir kez daha sordurdu.

Bu durumda kritik ayrıntı Rossi’nin yeri değil, topun İrfan Can’ın ayağından çıktığı anın tespitiydi.
Gerçekten yanlışsız an mı işaretlenmişti?
Türkiye’nin dörte üçüne nazaran bu sorunun karşılığı net “evet” lakin dörtte biri için “asla” değil.
Birkaç gündür yeni MHK Lideri Lale Orta aleyhine başlatılan karalama sürecine yayıncı kuruluştaki eski mesai arkadaşlarının güçlü materyal taşıması; olağanda kimsenin görmediği arşiv imgelerin bir anda servis edilmesi uygun saatte olsunların daima ortamızda olduğunu bize daima hissettirirken, Alanyaspor-Fenerbahçe çabasında ekranlara bir türlü net manzaraların gelmemesi, kamnuoyunu rahatsız eden kararlara eşlik eden flu durum açılarının gösterilmesi, VAR’ın hazırladığı çizgilerin hazırlanma mühleti de ortamı gerecek ve yepisyeni polemiklerin çıkmasına yer hazırladı.

Böyle bir süreçte Jesus’un peş peşe ikinci kırmızı kartı görmesinin kendi agresifliğinden mi yoksa çevresel tesirin oluşturduğu algıdan mı kaynaklandığının yanıtını vermeye istekli olan var mı ortamızda?
Ne oldu da Jesus üzere biri kırmızı kart gören kendi oyuncusuna bile “akıllı ol” diye kenarda ders veren teknik adam yerinde duramayan, daima itiraz eden başkasına dönüştü?

Onu bu hale getiren kendisi mi yoksa sistemin arızaları mı?
Eğer kendisinden kaynaklanıyorsa bu ortamın içinde olağanda birbirinin yüzüne bakamayacak kadar ağır konuşan yöneticilerin, hakem eskilerinin, idarecilerin yarattığı kaosu Jesus’a nasıl açıklamalıyız?
Bunu açıklayacak şahıslar elbette Fenerbahçe’nin kamuoyu değil; yöneticileri olmalıdır.

Yeni bir şey olmadığı üzere Fenerbahçe’nin bugünkü yöneticileri bundan 5 sene evvel vazifeye talip olurken eski idarenin yönetemediğini tez ederek buralara gelmişlerdi ve temel sıkıntının alanda kazanılarak çözüleceğini vurgulamışlardı.
Evet, Ali Koç ve arkadaşları için bu 5 yıllık mühlet daha evvel farkında olmadıkları ancak kendileri için yaşayarak öğrendikleri çok tesirli bir ders oldu.

Kuşkusuz bu âlâ bir şeydir de “mezuniyet ne zaman” diye insan ister istemez kendisine soruyor.
Artık bir şeyler hem öğrenilmiş hem de tedbirleri alınıyor olmalıdır, değil mi?
Eğer bizim nitekim bilmediğimiz bir diğer neden yoksa, sistemin de yarattığı algının tesirinde kalan Jesus’un yakın iki deplasmanda üst üste oyundan atılmasının sorumluluğunun büyük kısmı Fenerbahçe idaresindedir.

Yönetim, Jesus’u Beşiktaş maçında kadronun başında alana çıkarabilme başarısı gösterebilecek midir, işte gerçek imtihanlardan biri de bu olacaktır.
Başta sistemin kendisi, teknik yöneticisinin hali ve idaresinin durumuna karşın; Fenerbahçe Alanya’dan böylesi kaotik bir durumun içinden geçerek 3 puana ulaşmayı göstermişse büyük bir iş yapmış demektir.

Her vakit eleştirmeye futbolcunun işini yapma pencerisinden yola çıkarak başlarım; fakat artık sorun futbolcular olmaktan öteki bir hal almıştır.
Onlardan bir grup oluşturmak, hakikat grubu bir ortaya getirerek bu güçlü uğraşta ayakta kalmayı başaracak sağlam bir kadro yaratmak gerekiyor.

Bu kadronun havasına uymayan, onu bozan yahut öncelik sıralamasında birinci tercih olmayacak kimi oyuncuları vakit zaman isim vererek, kimi de ima ederek vurgu yaptığım oldu.
Jesus şayet onları kullanarak gayeye yürümek istiyorsa bu durumda oyuncuyu eleştirmenin manası kalmıyor demektir.
Mutlu sona ulaştığında “büyüksün Jesus” diyerek özrümü elbette kendisine her fırsatta sunmaktan geri durmam.

Ancak bu Fenerbahçe’nin keyifli sona ulaşabilmesi için çok daha fazlasını yapabileceğini göstermesi gerekiyor.
Mart ayı bitti ve final Nisan’da başlıyor.
Göz açıp kapayana kadar da final maçları bitiyor.
Umarım özür dileyen ben olurum.