Altay’dan kurtuluşa dev adım

Bülent Buda: Güç vakitler, fizikî üstünlükten öte zihinsel üstünlüğün öne çıktığı, yaşamsal 90 dakikalar. 7. dakika, uzaklık 20 metre kadar. Kaleyi tam karşıdan görüyor dokundurduğu yer. Tribünler Marco beklerken o pas yapıyor, Ceyhun çakıyor. Çok şık bir vuruş. Ve gol… Oh, derin bir soluk. Tuna Üzümcü, bu türlü günlerin zihinsel gelgitlerini âlâ bilir. O nedenle tecrübeli yüklü kramponları sürmüş alana başlangıçta. Denizlispor’da her şey bitti fakat gençlik yarışıyor beklentisi… Ancak hoş ve pak yarışıyorlar. Empati vakitleridir bu türlü anlar. Tribünlerden “Denizli kümeye” seslenişi hiç şık olmadı. Bugün sana, yarın bana… Maçın üçte ikilik kısmı tüketilirken kendini bir yerlere gizlemiş Marco göründü ve sahneye çıktı, tabelayı ikileyip rahatlattı yürekleri. Bence, Milattan Önce-Milattan Sonra gelmiş geçmiş Altay’ın en nitelikli golcüsü sevgili Marco… Bitime gerçek tabelaya bir soluk daha katan Eren oldu. Üçledi… Düzgün de oldu, çok iştahlıydı. Tecrübe başınıza gelenler değil, başınıza gelenlerle ne yaptığınızdır. Bilhassa gençlerin özümsemesi gereken, pahalı bir özdeyiş. Fakat şu da üzücü sayılmaz: Kan, ter ve hürmet… Birinci ikisini verir, üçüncüsünü kazanırsın.

Fatih Tanfer: Denizlispor’u 3-0 yenip ligde kalmayı garantileyen Büyük Altay alkışı hak etti. Dönem boyunca ekonomik açıdan sıkıntı koşullarda olmasına karşın yönetim-futbolcu ruh birliği ve en kıymetlisi büyük dayanışmayla, olağanüstü bir takımdaşlık örneği verdiler. Altay’da hem grup oyunu gelişti hem de oyuncular büyük bir değişim gösterdi. Denizlispor karşısında tempolu ve agresif bir anlayışla oynadı. Üst seviye performans ve gelen 3 puan… Grubun ağabeyleri İbrahim, Tolga, Ceyhun, Zeki, Björkander, elbette Kral Paixao… Hem golünü attı hem de 3. golde asistini yaptı. Ağabeylere ilaveten büyük gelişim gösteren gençler… Salih’in ikinci golde orta öncesi yaptığı hareket, Eren’in tesirli oyununu golle taçlandırması bunlara örnekti. İşte gurur duyulan Büyük Altay ve keyifli son. Tebrikler…

Mehmet Demirtaş: Geçen dönem nasıl düştüğünü, nasıl düşürüldüğünü biliyoruz. Bu dönem maddi zorluklarla başlandı lige. Her şey bitti denirken Büyük Altay küllerinden yine doğdu. Taraftar da pes etmedi, ümitsizliğe ve yılgınlığa düşmedi… ‘Direniş’ kararı aldı… Tüm Altay ‘direnişe’ geçti. Asla pes etmek yoktu ve gemiyi inançlı limana yanaştırmak en büyük amaçtı. Altay, maddi imkânsızlıklar, transfer yasakları, puan silme cezaları üzere aksiliklere karşın terinin son damlasına kadar gayret etti, ligde kaldı. Emeği geçen herkes en büyük alkışı hak ediyor.

Haydi bastır ulu Göztepe!

Bülent Buda: Kabullenmemek ve asla vazgeçmemek, bu gizemli oyunun iki sihirli sözcüğü. Birinci yarının birinci yarısını geride bıraktıktan sonra hareketlenen, sıkıcı bir oyun. Aslına bakarsak 45 dakikanın bütününde yaprak pek kıpırdamadı. Hele 60. dakikada Manisa’nın golü gelince, ayakkabının kıymetli olduğunun ayırdına vardılar nihayet. Yeteneklerin sayısal yeterliliği, teknik ünitenin elini güçlü kılıyor. Hem grubuna tanınan sayı kadar oyuna atılım, her grubun göze alabileceği teşebbüsler değil. Göztepe, bu bağlamda kâfi ve de rakiplerinden önde. Geriye düşmüşsün fakat rakibinden daha canlı bir görünümde olmak, o da yetmedi. Atınç üzere bir kulenin uçlara sarkarak rakip savunmalara ıstırap yaşattığı gollük asistler, yaptığı uzun uzunluk üstünlüğü… Değişik olağan. Eşitlik golü de Atınç’ın aşırtmasıyla oyuna ikinci yarı katılan Junior Loue’nin vuruşuyla geldi. O evrede ve süreçte kalesinden uzaklaşıp üç direk boşluğunu müdafaasız bırakan, Manisa kalecisi Ömer’e de teşekkür ihmal edilmemeli.

Fatih Tanfer: Manisa FK karşısında uzatmanın 7. dakikasında Loue’nin attığı golle beraberliği yakaladı, Play Off’taki rakibi Manisa FK’yla puan farkını korudu. Birinci yarı, her iki kadro açısından son derece kısır bir maçtı. Göztepe, rakibini âlâ tahlil etmiş, tedbirlerini almıştı. Grubun son haftalardaki muvaffakiyetinin en büyük nedeni olan Atınç, Arslanagic ve Buyruk çok güzel oynadı. Birinci yarıda kontrataklarla gol aradı. 58. dakikada duran toptan 1-0 mağlup duruma düştü ve sonrasında tepki verdi. Kaybetmenin nelere mal olacağını bilerek risk aldı. Ngalina’nın direkten dönen şutu şanssızlıktı. Oyuncu değişiklikleri, gruba olumlu istikamette yansıdı ve uzatmalarda attığı golle büyük bir sevinç yaşadı. Puanı 57 oldu… 2 maçı kaldı… 16 Mayıs Salı günü Rize’yle oynayacağı maçın ehemmiyetini anlatmaya gerek yok. Son maç da Bodrum deplasmanı. Yanlışsız oyun anlayışıyla Play Off’a kalacaktır. Göztepe, asla argümansız olamaz.

Mehmet Demirtaş: Spor Toto 1. Lig’de Play Off çabası veren iki Ege grubu Manisa FK ile Göztepe derbide karşı karşıya geldi. Göztepe, uzatmada attığı golle alandan 1 puanla ayrıldı ve Play Off’u bırakmam dedi. Evet, bu dönem Göztepe’nin inişli çıkışlı grafiği ve ileri uçların gol yollarındaki üretkenlik meselesine karşın, 12 maçtır kaybetmeyen bir Göztepe izliyoruz. Yeterli ki Atınç var demeden de edemiyorum. Son iki maçta can verdi Göztepe’ye… Güzeliyle kötüsüyle artık sona yaklaştık. Salı günü Gürsel Aksel’de Çaykur Rizespor’u ağırlayacaklar, akabinde da Bodrum deplasmanı var… Ligin üst sıraları üzere alt sıraları da alev alev. Göztepe’nin başta kaleci Arda olmak üzere, alanda ve de kulübede savaşmayı bekleyen aslan yüreklerinin mental manada daha fazla hazırlanması ve de maksada odaklanması gerekli. Artık yanılgı yapma lüksleri yok. Tekrarlıyorum, vakit zaman makus futboluna karşın Göztepe’nin bu dönem Play Off oynaması bile büyük muvaffakiyettir. Lakin, Göztepe zoru sever. İnançlı Göztepe, Play Off’tan geri dönmez!

Asla pes etmek yok!

Bülent Buda: Ali Emre’nin Bandırma maçındaki sakatlığının izleri bütünüyle onarılmadan kaleyi teslim alması ve de onu kahramanlara mahsus muhafazası, çok büyük övgüyü hak ediyor. Dikkat çeken bir rotasyon gözleniyor birinci oyun alanı dizilişinde. Bilhassa Ahmet İlhan ile Erdem birinci 11’de… Metehan Mimaroğlu’nun kulübede bekletilmesine şaşırdım. 62 dakika tam… Çok uzun bir müddet… Atak sayısında, durum üretiminde rakiplerinden oldukça geride kaldıklarını vurgulamalıyız. Maçı eşitlikle sonlandırmak sevinilecek bir beklentiydi elbette bence. Her maça, saçının telinden kramponlarının ucuna kadar kendini adayan Ali Dere’nin penaltı sonrası yaşadığı dram can sıkıcıydı. Durum açık ve de besbelli… Haftaya Erzurum. Lige tutunmanın büyük yarışı… Şampiyon olmak üzere bir his yaşatır futbolcuya… Sevgiyle, istekle, odaklanarak ve de asla vazgeçmeden o büyük günü aşacaklardır.

Fatih Tanfer: Bodrum’da kaybederek kendini düşme çizgisinin tam ortasında buldu. Kaleci Ali Emre uygun oynadı, golcüler kıymetli durumları kaçırdı ve 79. dakikada yediği penaltı golüyle 1-0 mağlup oldu. Artık Bodrumspor maçı bitti. Altınordu, kendisi için hayati ehemmiyet taşıyan, 16 Mayıs’teki Erzurumspor maçına odaklanmalıdır. Bu maçta kadro ruhunu ve hırsını, en değerlisi oyun aklını en üst seviyeye çıkarmak zorunda. Zira, bu karşılaşmanın mazereti yok. Hasılı, olmak yahut olmamak gayreti… Seyircisiyle bütünleşip çıkacaklar ve kazanacaklar. Altınordu ismine aksini düşünemiyorum.

Mehmet Demirtaş: Bodrumspor’a penaltı golüyle teslim oldular ve ateşe düştüler. Büyük şanssızlık… Gönüllerimizin kadrosu olan Altınordu’nun puan sıralamasındaki yeri keyfimizi kaçırdığı üzere içimizi de acıtıyor. Hasan Hoca sonrası bir ivme yakalandığı kesin. Ya tamam ya devam niteliğinde, büyük heyecana ortak olacağımız Erzurum maçı hayati ehemmiyet taşıyor. Artık her zamankinden daha fazla büyük ve de güçlü bir odaklanma vakti. Final niteliğinde… Winston Churchill’in dediği üzere, “Başarı son değildir; başarısızlık da ölümcül değildir. Kıymetli olan, devam etme yüreğini gösterebilmektir”. Gayeye odaklan ve asla pes etme.

Play Off’a koşuyorlar

Bülent Buda: Eksikliği ne kadar duyumsanıyorsa, varlığı da daha fazlasını katıyor ekibe. Eskidikçe tadına doyumsuz bir fenomene dönüşüyor Kenan. Elbette bu evrede sağ kanattan Kandilli akıntısı üzere süzülen Üzeyir’i çok özlüyoruz. Savunmanın inanç vereni Süleyman’ı da o denli… Ataklar ile gol arayışlarında, konum üretiminde açık orta önde olduklarını, lakin final dokunuşlarında etkileyici bir oyun sergileyen Altınordu kalecisi Emre’yi aşamamanın oluşturduğu sorunları da vurgulamalıyız. Yarışmacı bir ligde daha birinci yıllarında yakaladıkları muvaffakiyetin manası çok büyük. Bir birincisi yaşıyorlar, yaşatıyorlar. Türkiye liglerinde bir ilçe kadrosu, güçlü bir ligde sergilediği nitelikli futboldan ürettiği seyir keyfiyle, heyecan veren yarışlarıyla övgüyü, kutlanmayı hak ediyor. Onlara Halikarnas’ın Balıkçıları yakıştırması bence çok yakışıyor… Çok merak ediyorum, Play Off’ta neler olacak…

Fatih Tanfer: Altınordu’yu penaltı golüyle yenip puanını 58’e çıkardı. Gerçek alan paylaşımı yaptı, maçın ritmini istediği üzere ayarladı. Çabuk oynayıp tempoyu artırdı. Grup halinde 90 dakika oyunun içindeydi. Hamlede Kenan ve Gökdeniz, bu maçta daha tesirliydi. Bodrum’da fark yaratan oyuncuların fazlalığı, kendilerini güçlü kadro yapıyor. 2 maç kaldı. Şampiyon Samsun’la deplasmanda, Göztepe’yle konutunda… En büyük rakibi, 54 puanlı Bandırmaspor. Ben lig sonunda güçlü Bodrumspor’un Play Off’a kalacağına inanıyorum.

Mehmet Demirtaş: Bir yanda Play Off’u isteyen Bodrumspor, başka yanda ateş sınırından çıkmayı arzulayan Altınordu… Sıkıntı bir 90 dakikayı daha geride bıraktılar. Dönem başından beri oynadığı futbolla keyif veren ve genelde sonradan açılan Bodrumspor, yeniden farkını ortaya koydu ve altın kıymetinde 3 puanı hanesine yazdırdı. Gel de konutunda hovardaca harcadığın puanlara yanma! Her şeye karşın dönem başından bu yana harika bir gayret örneği sergileyen oyuncu takımına sahipler. Play Off’u da sonuna kadar hak ediyorlar. Heyecan dolu son iki hafta bizleri bekliyor. Yolları açık olsun…

Son düdüğe kadar devam Manisa FK

Bülent Buda: Tek farklı önde olmak, bıçak sırtı bir durum. Rahatlamak için ikilemek önkoşul. Hele golü atıp geriye yaslanma, daha vahim bir dışavurum. Meğer ne hoştu… Öne geçmişsin, rakip eşitlik arayışıyla basıyor, kalabalık geliyor. Geriyi da boşaltmışlar. O bağlamda oyuna yeni ataklar… Anıl, sözgelimi… O yorgun şartlarda zindeliklerini oyuna katarak ikileyebilseler tabelayı, tadından yenmez bir durum çıkacak ortaya. Göztepe’ye 1 puan yarar, Manisa’ya 2 puan kayıp. Ve de çok kıymetli 2 puan. Manisa’daki takım yapılanmasının ve de şartların en azından Play Off’a ulaşması gerektiğini düşünenlerdenim. Aman yanlış yorumlanmasın, Play Off diyorum şampiyonluk değil. Lakin neden olmasın denirse, söyleyecek kelamım kalmadı derim. Heyecanlı bir futbol mevsimi yaşıyoruz. Bu da az şey değil. Kıymetini bilmek lazım.

Fatih Tanfer: Dönemin en kıymetli maçında birinci yarıyı boşa geçirdi. Etkisizdi. Lakin ikinci yarıda oyun formasyonunu değiştirdi ve tesirli oldu. Çabuk oynadı ve Ayberk’le istediği golü buldu. Sonrasında nedense skoru muhafaza anlayışı öne çıktı. Uzatmalarda yediği golle hem 2 puanı bıraktı hem de Play Off tezini kaybetti. Büyük emeklerle kurulan ve çok düzgün futbolcuların olduğu Manisa FK’nın burada olmaması gerekirdi. Lakin meskeninde inanılmaz puanlar kaybetti. Tek sözle yazık oldu. Her dönemin başka bir kıssası vardır. Bence Manisa FK ismine bu öykü bu türlü bitmemeliydi.