Amasra’daki maden faciasından kurtulan personeller, yaşadıkları dehşeti anlattı

Türkiye Taşkömürü Kurumu Amasra Kurum Müdürlüğü’nde geçen yıl 14 Ekim’de 43 emekçinin hayatını kaybettiği, 9 çalışanın de yaralandığı patlama sonrası yürütülen soruşturma kapsamında, ortalarında Amasra Kurum Müdürü Cihat Özdemir, Müdür Yardımcısı Salih Atmaca, İşletme Müdürü Selçuk Ekmekçi, İş Güvenliği ve Eğitim Başmühendisi Volkan Soylu, Başmühendis Mehmet Tural, Emniyet Mühendisi Şahan Kahraman, maden mühendisleri Levent Aydın ve İbrahim Hakan Mengeş tutuklandı; 15 kişi de isimli denetim kuralı ile hür bırakıldı. Savcılığın hazırlamış olduğu 195 sayfalık iddianame Bartın Ağır Ceza Mahkemesi’nce kabul edildi.

İlk duruşması 25 Nisan’da görülen davada, Müdür Yardımcısı Salih Atmaca tutuksuz yargılanmak üzere özgür bırakıldı. 116 müştekinin yer aldığı iddianamede; tutuklu Amasra Kurum Müdürü Cihat Özdemir, İşletme Müdürü Selçuk Ekmekci, İş Güvenliği ve Eğitim Başmühendisi Volkan Soylu ve Başmühendis Mehmet Tural hakkında hayatını yitiren her madenci için ‘olası kast ile öldürme’ kabahatinden 25 yıla kadar mahpus istendi. Yöneticiler hakkında ayrıyeten ‘olası kast ile kişinin ömrünü tehlikeye sokacak halde taammüden yaralama’ cürmünden da ağır yaralanan 4 bireyden her biri için 4 yıla kadar mahpus talep edildi. Öteki 4’ü tutuklu 19 kişinin ise ‘bilinçli taksirle birden fazla kişinin vefatına ve yaralanmasına neden olma’ hatasından 22 yıl 6’şar aya kadar mahpusu talep edildi.

Davanın 3’üncü duruşması dün başladı. Dün orta verilen mahkeme, bu sabah saatlerinde tekrar başladı. Bartın Adliyesi’nin giriş katında oluşturulan duruşma salonu etrafında geniş güvenlik tedbirleri alındı. Mahkemede, faciadan yaralı kurtulanlar ve hayatını kaybeden maden personellerinin yakınları tabir verdi. Faciadan yaralı kurtulan birtakım maden personelleri yaşadıklarını anlatırken ağladı.

YARALANAN MADENCİ, YAŞADIKLARINI GÖZYAŞLARI İÇİNDE ANLATTI

Duruşmada, ağır yaralı olarak kurtulan ve hastanedeki uzun süren tedavinin akabinde taburcu olan Remzi Taşkömür, şahit olarak dinlendi. Taşkömür mahkemede, “Evet ben olay anını net olarak hatırlıyorum. Ben olay sırasında -350 kotunda banttaydım. Olay sırasında yanımda kimse yoktu, beni çavuş banda göndermişti. Bir anda bir patlama meydana geldi. Üzerimdekileri çıkarıp kaçmaya başladım. Ben sonra çamur olan bir alanda çamura yattım. O sırada basınç gelerek ayaklarımı havaya kaldırdı. Basınç beni geçtikten sonra 7 numaralı banttan sonra tekrar geriye geldi. Sonra ilerlemeye başladım. Önümü güç görüyordum. Birinci gelen basıncın sonrasında ikinci basınç geldi, görmedim. O beni yaktı. Oradan kendi gayretimle kalktım. 7 numaralı bandın orada düştüm. Ora sırada bir arkadaşım yanıma geldi. Bana ‘patlama’ olduğunu söylediler. Haydi dışarıya çıkalım dediler. Ben de ‘Beni kurtarın ben daima yandım’ dedim. Ben ‘alev topu geldi’ dedim. Onlar ‘biz görmedik’ dediler. Üzerime ceket örttüler, kuyu tabanında beni hekimler karşıladı. Üste çıktığımda pak havaya çıkınca kendimden geçtim sonrasını çok hatırlamıyorum.” diyerek ağladı. 

‘MASKEMİN KAPAĞINI AÇAMADIM’

Maden faciasından yaralı olarak kurtulan madenci Tanju Korkmaz, “Ben 2009 yılında işe girdim, 12 yıldır Amasra’da çalışıyordum. Olay günü -300 kotuna motorcu olarak tertip edildim. O gün işleri bitirdikten sonra telsizden haber geldi. Patlamada hayatını kaybeden Rıdvan Acet yanımdan gittikten sonra çok şiddetli bir patlama oldu. Başımı sağa gerçek çevirdiğinde, hafif bir rüzgar oldu. Sonra ‘burada çıkış yok, yolun sonuna geldik’ dedim. Sonra ayağa kalktım, ‘bir nefes çekersem ölürüm’ dedim. Sonra maskenin kapağını açmaya çalıştım fakat açamadım. Sonra arkadaşlarıma seslendim. Kendimi bir an evvel pak havaya hakikat gitmem gerektiğini düşündüm. Sonra dışarıya çıktım, gözümü hastanede açtım.” dedi.

‘PATLAMADAN SONRA, ARKADAŞLARIMIN FERYATLARINI DUYDUM’

Mahkemede daha sonra maden faciasından yaralı olarak kurtulan madenci Burak Sümertaş yaşadıklarını anlattı. Sümertaş, “2019 yılında Amasra’da işbaşı yaptım. Olayın olduğu gün hazırlık servisinde tertip aldım. Barutçu geldikten sonra üzerimde bir sıcaklık oldu. O sırada üst tarafımda bir yerde patlama oldu. Arkadaşlarıma yanımdan kaçışmaya başladı. 20-30 metre ileride arkadaşlarımızın ‘Beni bırakmayın’, ‘Korkuyorum’, ‘Yangın var burada’ üzere kelamlarını duydum. Sonra ben 1-2 adım attım. Nefesim daralmaya başladı. Çabucak maskeme sarıldım, maskemin kapağını açtım, lakin maskeyi kullanmasını bilmediğim için kullanamadım. Sonra bir maskede bir boru gördüm, ağzıma götürdüm. Sonra buradan nefes alabileceğini anladım. Sonra oradan üste gerçek çıkmaya başladım. Arkadaşlarımızın üzerlerine basarak gittim. Önümü hiç görmüyordum. Başımdaki lamba ile bile yerde yatan arkadaşlarımız gözükmüyordu. Sonra devam ettim, 9 numaralı banda gelince büyük bir olayın olduğunu anladım. İzzet Ak ve Erol Bulduk’u gördüm. Onlara dokunamadım. – 300 kotunda Rıdvan Acet’i gördüm sonra oradan geçemedim. Çok sıcaktı, geriye gelerek merdivenlerin başında oturdum. Sonra ‘biz de öleceğiz’ diye kelimeişehadet getirdim. Sonra sesler gelmeye başlayınca tekrar -350 kotuna inmeye başladım. Orada kurtarma takımıyla karşılaştım. Dışarıya çıkıp pak havayı alınca orda bayıldım. Olaydan sonra ciğerlerimdeki yaralanmalardan nedeniyle 2 gün ağır bakımda kaldım. Ben sorumlulardan şikayetçiyim” dedi.

‘SON VAKİTLERDE FAZLA ISINMA OLUYORDU’

Yaralı olarak kurtulan İbrahim Çeliktaş da, “Ben -310 kotunda ustaydım, arında delik deler, emekçileri yönlendirirdim. Patlamanın -350 kotunda olduğunu bana söylediler. Ben patlamayı duyduktan sonra biz hissettik, oradan kaçarken, dumanla karşılaştık. Sonra maskelerimizi taktık, lakin kâfi olmadı. Ben çıktıktan sonra yine içeriye girmişim. Onu hatırlıyorum. Olaydan sonra hafıza kaybı yaşadım. Hala bu da devam ediyor. Son vakitlerde arınlarda fazla ısınma oluyordu. Taş tozu uygulaması da yoktu” dedi.

DURUŞMAYA TEKERLEKLİ SANDALYE İLE GELDİ

Maden faciasında yaralı olarak kurtulan ve hastanedeki 4,5 aylık tedavisinin akabinde taburcu olan İzzet Ak, mahkemeye tekerlekli sandalye ile geldi. Madenci İzzet Ak duruşmadaki tabirinde şunları söyledi:

“14 yıldır madende çalışıyordum. Ben nezaretçi oldum. Olay günü -350 kotundaydım. Biz o gün posta başı olarak 17.00’de aşağıya indik. O gün 3 kişi işe gelmemişti. O sırada Erol Bulduk’a yardım ettiğim sırada bir patlama oldu, ondan sonra gözümü hastanede açtım. Patlamayla ilgili hiçbir şeyi hatırlamıyorum. 4,5 ay boyunca hastanede yattım. -250’de taş tozu uygulaması vardı. Ancak -300 ve -350’de taş tozu uygulaması yoktu. Şayet uygulansaydı, kayıp çok olmazdı. Şehit olan kardeşim Soner Ak, patlamadan bir müddet evvel de, bacada 4 vantüp olmasına karşın benim kardeşim ‘Burayı havalandıramıyoruz’ kaygısı. Ben daha evvel hiç bu türlü bir şey duymamıştım. Merhum kardeşim bazen işten geç çıkardı, ben de sorardım, ‘Abi içeride gaz çok var. Orayı havalandıramıyoruz’ kederi. Ben 14 yıllık madenciyim, bir bacanın 4 vantüp ile havalandırıldığını duymadım. Başımızdakilerin ihmali ve rantı nedeniyle 43 arkadaşımızı şehit verdik. Bizim kurumda üretim baskısı vardı. Selçuk Ekmekçi, üretim baskısı yapardı. Ben kendim için ve şehit kardeşim Soner Ak için de sonuna kadar şikayetçiyim.”

‘43 MADENCİ GÖZ NAZARAN GÖRE GİTTİ’

Maden patlamasında hayatını kaybeden madenci Şaban Yıldırım’ın eşi Sena Sıla Yıldırım ise, “Ben hepsinden şikayetçiyim, Şaban, ikiz çocuk bekleyen bir baba adayıydı. Ancak baba olamadı. Şaban son devirde işten meskene yorgun geliyordu. Çok fazla ilaç içiyordu. Kıyafetlerinde koku bile vardı. Zira bütün elbiselerini ben yıkıyordum. İşçi eksikliği ve havalandırma sorunu daima konuşuluyordu. Patlamadan evvel müsaadeye çıkacaklarını söylüyordu. 43 madenci göz nazaran göre gitti, denetleme olsaydı herşey düzgün olsaydı, o vakit kaza derdik” diye konuştu.