Antalyaspor - Beşiktaş maçı sonrası Bilal Meşe'den çarpıcı yorum! 'Kronikleşmiş bir zaafı var'

Antalyaspor – Beşiktaş maçı sonrası Bilal Meşe’den çarpıcı yorum! ‘Kronikleşmiş bir zaafı var’

Şenol Güneş idaresindeki Beşiktaş, Spor Toto Muhteşem Lig’in 33’üncü haftasında Antalyaspor deplasmanından 3-1 galip ayrıldı. Siyah-beyazlılar bu galibiyetle birlikte şampiyonluk yarışına tekrar tutundu.

Beşiktaş’ın Antalyaspor deplasmanından 3 puanla döndüğü karşılaşmayı duayen isimler kıymetlendirdi. Milliyet Gazetesi müelliflerinden Bilal Meşe, ‘Beşiktaş’ın kronikleşmiş bir zaafı var’ yorumunda bulundu.

İşte Antalyaspor – Beşiktaş maçı sonrası yapılan değerlendirmeler…

DURGUNDAN VURGUNA / ATTİLA GÖKÇE

Fiziksel değil, zihinsel rehavet… Beşiktaş’ı motive eden en kıymetli kaynağın Galatasaray (3-1) derbisi olduğu anlaşıldı.
Bir hafta evvel hem alkışı hem takdiri toplayan, golleri atıp üç puanı alarak kağıt üzerinde olsa da şampiyon adayı statüsü kazanan Beşiktaş, dünkü Antalya deplasmanında kimliğini kaybetmişti adeta. Bilhassa birinci yarıda oyuna yoğunlaşamadılar. Evet, topa sahip olan, topla daha çok oynayan onlardı ancak bu oyunun ismine futbol değil “vıdı vıdı” demek daha uygundu. Hani çok konuşup bir şey söylememek üzere bir şey. Ne ceza alanına girebildiler ne ortadan ne de kanatlardan oyun kurup durum hazırladılar. Yalnızca topu alarak ağır, kararsız ve cılız paslarla rakibin baskısına teslim olup sil baştan tekrar çatışmaya döndüler.

Geçen haftanın kahramanları Cenk ve Aboubakar gollerde geç kaldılar. Uzun müddet tutuktular.. Topla buluşmalarında kararsız olduklarını gördük. Birinci yarıda ceza alanına giremeden, şut atamadan kaybettiler topları. Rosier ve Masuaku ile Gedson uygun niyetle bir şeyler yapmaya çalıştılar lakin yetmedi. Fernando’nun uzaktan kullandığı atışta Ömer Toprak’ın ceza alanında topu başla ağlara göndermesi sarsıcı oldu.
Şenol Hoca’nın devre ortasında hardallı (!) bir konuşma yapıp oyuncularını uyardığını oyundaki eksik noksan ve yanlışları süratlice özetlediğini anladık. Birinci yarıda bekleneni veremeyen Maxim yerini Onur’a bırakmıştı. Burada iki sağ bekin bir arada oynamasını yadırgayanlar olabilir lakin, o tartışmaların artık çok eskidiğini söyleyelim.
Beşiktaş, evet, Şenol Hoca’nın ihtarlarından ve yaptığı değişikliklerden sonra kimliğini bularak gollerini atmaya başladı. Evvel Aboubakar kornere baş koydu akabinde Cenk Tosun kale ağzındaki karambolda ayaktan ayağa vurulan toplardan kısmetine geleni bu kez geri çevirmedi. Noktayı koyan adam da Aboubakar oldu. Zahmetli başlayan, ikinci yarıda temposu daha da artan maçın bir gizemi de Onur’dan sonra Tayfun’un, Necip’in ekibe katılıp maçın kalitesini, heyecanını ve skoru yükseltmeleriydi.

Antalyaspor dönemin en istikrarsız ve istikrarsız ekiplerinden biri. Nuri Şahin’in eforlarına karşın umulan oyunu bir türlü tutturamıyorlar. Özetle dün iki grup da birinci yarıdaki imajlarını ikinci yarıda tam aksiye çevirip hepimize sürpriz yaptılar.

ABOUBAKAR VARSA BİR ADIM ÖNDESİN / BİLAL MEŞE

Bir derbideki Beşiktaş’a bakın, bir de dünkü birinci yarıya! Bir ekip bu kadar değişkenlik gösterebilir mi arkadaş? Galatasaray’dan birinci golü yedikten sonra adeta fırtına estiren o Kartal’dan birinci yarıda eser yoktu Antalya’da!
Diyeceksiniz ki, o takımdan iki kişi eksik, hakikat… Salih ve Colley sakatlıkları nedeniyle Antalya’da yoktular, yerlerine Welinton ve Maxim alandaydı. Gelin görün ki golü yiyinceye kadar daima geri vitese takan Kartal’ın koca birinci yarıda bir şutu var, o da Hadziahmetovic’le. Ya başkaları ‘boş gezenin, boş kalfası’ gibiydiler! Bir de şu geri pas sorunu var, Kartal’ın bu yarıda en büyük handikapıydı kuşkusuz… Haaa sıkışırsın, geri pas yapabilirsiniz, lakin her konumda geriye dönerseniz, üçüncü bölgede nasıl tesirli olacaksınız? Müsaitsin, rakip eksiltsenize be kardeşim, yok illa geri vites!

Nitekim bu faktör, Antalyaspor’un işine dayanılmaz yaradı, 33’te Fernando frikikte ceza alanına kesti, Ömer yükseldi, kafayı çaktı, top evvel yan direğe, sonra filelere gitti.
İlk yarıda her manasıyla negatif bir oyun ortaya koyan Beşiktaş’ın kronikleşmiş bir zaafı var, golü yemeden gerçek oyununa dönemiyor, taraftarına zahmet çektiriyor, yatıştırıcı almaya zorluyor!

Nitekim, bu yarıda Kartal baktı ki papuç kıymetli, vites yükseltti, baskısını artırdı, 54’te Aboubakar ile skoru eşitledi. Bu gole kadar Aboubakar’ın tesirli olduğunu söylemek çok sıkıntı, lakin adam golcü kâfi ki durum bulsun, affetmiyor.
Bu golden sonra iki kadro da tempo yükseltti, top bir o kalede bir bu kalede… En azından bu kısımlarda oyuna biraz olsun kalite ve heyecan gelirken, Kartal o denli bir yüklendi ki, rakip savunmaya nefes aldırmadı.

Sahanın en çalışkan ismi Redmond soldan indi, ceza alanına girerken Bünyamin tarafından indirildi, Kalkavan sarıyı çekti. Bak arkadaş, ya VAR devreye girmeseydi, gözünün önünde, ne sarısı bal üzere kırmızı, ben değil kural söylüyor, bariz gol bahtı ve son adam! Ohh ne hoş, etliye – sütlüye karışmıyorsunuz artık, VAR’a dayadınız sırtınızı!
Faulü kullanan Redmond, art direğe kesti, Tayfur başla indirdi, savunmayı karıştırdı, Cenk Tosun 84’te sahne aldı, klasına yakışır bir vuruşla golünü atarken, işini yapmanın rahatlığıyla konutunun yolunu tuttu.

Aboubakar’ı tutana aşk olsun, 90’da Tayfur sağdan indi, deneyimli futbolcunun önüne yuvarladı. Dedik ya Aboubakar kâfi ki rakibin açağını yakalasın, hiç affı yok, ayağı kaymasına rağmen topu tavana çaktı, maçın da skorunu belirledi.
Kartal’a sakın ola kızmayın, bu oyunda kolay rakip yok, olmadığını dün de gördük. Şu da bir gerçek, Beşiktaş, ister makûs oynasın, fark etmez, zira ‘kazanma hırsı’ inanılmaz üst düzeyde. Kartal’ın bu özelliği var, bir de Şenol Güneş’in dokunuşları, atakları yetmez mi?