Bir annenin vicdan terazisi

MÜJDE IŞIL- Lars von Trier’in “Breaking the Waves/Dalgaları Aşmak” sinemasıyla hayatımıza giren Emily Watson, ‘90’lar sinemasının en parlak yıldız oyuncularındandı. Paul Mescal ise Türkiye’de çekilen “Aftersun”dan beri genç kuşağın yıldızı… Farklı devirlerin yetenekleri “God’s Creatures/Tanrı’nın Yarattıkları”nda anne-oğul rolünde karşımıza çıkıyor.

Film küçük bir balıkçı kasabasında geçiyor. Aileen, deniz eserleri işleyen fabrikadaki personellerin başı. Oğlu Brian bir müddet evvel meskeni terk ederek Avustralya’ya gitmiş. Aileen bir yandan çalışırken bir yandan da hasta kayınpederine ve kızının bebeğine bakıyor. Bir gün apansız Brian çıkageliyor. Aileen oğlunun geri dönüşünden çok memnun olurken onun karıştığı hata karşısında aldığı hal herkesin hayatını etkiliyor.

Sınırları sorguluyor

Saela Davis, Anna Rose Holmer (yönetmenler) ve Fodhla Cronin O’Reilly, Shane Crowley (senaristler) üzere birçoklarının birinci sinema sineması tecrübesine sahip olduğu bir grubun imzasını taşıyan “Tanrı’nın Yarattıkları” çabucak hemen her toplumda misal yükümlülük ve hisleri barındıran bayan ve annelik olgusunu merkezine alıyor. Lakin dışarıda konutun geçimini sağlayan, meskende ise bir nevi erkek bakıcısı misyonunu üstlenen bayanın bu ağır yükün altından kalkıp kalkamaması değil sinemanın konusu. Evladını müdafaa içgüdüsünün hudutlarını sorguluyor asıl olarak. Emily Watson’ın canlandırdığı Aileen, oğlunu kaybetmekle onun hatasını örtbas etmek ortasında seçim yapmak zorunda kalıyor. İlerleyen süreçte anneliğin değil bayan olmanın yükümlülüğünü idrak etmesi, sinemanın kırılma noktası. Watson bu dönüşüm sürecini yüzündeki çizgilerin hakkını vererek yansıtıyor. Cenaze merasimdeki taziye kısmı “Manchester by the Sea/Yaşamın Kıyısında”yı akıllara getiriyor. Mağdur Sarah’nın tek destekçisinin Aileen’in kızı Erin olması dikkat alımlı. O da bir erkek bebek annesi olmasına karşın annesi ve erkek kardeşine karşı hemcinsinden yana tutum alıyor.

Paul Mescal’in canlandırdığı Brian karakteri için derinlikli bir çalışma yapmaya gerek görmemiş senaristler. Çelişkilerini “işte o da bu türlü kötücül bir birey” gibisinden genellemeye bırakan sinema, Mescal’in sempatik ancak kuşku uyandıran personasına bel bağlamış üzere görünüyor. Mağdur taraf için de emsal durum kelam konusu. Sarah’nın çıkışsızlığı, anakarakterlerinden biri olarak değil de Aileen ve Brian üzerinden anlatılmış. Bu nedenle de sinemanın finalinin bağlandığı nokta epey kolay bir tahlile indirgenmiş. Ehil senaristlerin elinde daha düzgün irdelenebilecek bir öyküsü var oysa sinemanın. Geriye ise Emily Watson ve Paul Mescal’i anne-oğul rolünde izlemek kalıyor zihinlerde.

Vizyonda öne çıkanlar

“Evil Dead Rise/Kötü Ruh: Uyanış”: ‘80’lerde başlayan efsanevi kaygı serisi, beşinci sineması ile karşımızda. Vakitle birbirlerinden uzaklaşmış iki kardeşin bir ortaya gelişi, et yiyen makus ruhların canlanmasıyla kâbusa dönüşüyor. Lee Cronin’in yazıp yönettiği sinemanın yürütücü yapımcılarından biri de serinin yaratıcısı Sam Raimi.

“İntikam Oyunları”: Servet Aksoy’un yönettiği, başrollerini Mehmet Çepiç, Cansu Kanlıkaya ve Barış Küçükgüler’in paylaştığı sinema, bir intikam kıssası anlatıyor. Ümit şimdi çocukken babası, ülkenin en büyük mafya baronları tarafından gözleri önünde öldürülür. Bu durum üzerine yakınları Ümit’i yurt dışına kaçırır. Vakit içinde dünyanın en kıymetli hackerlarından olan Ümit, babasını öldürenlerden tek tek intikam almak için yıllar sonra geri döner.