En acı bayramda ağlatan fotoğraf! ‘O telefon canımızı çok yaktı’
Kahramanmaraş merkezli sarsıntıların vurduğu Hatay’da, Antakya ilçesi Ekinci Mahallesi’nde 2013’te tamamlanıp, ‘Cennetten bir köşe’ sloganıyla daireleri satılan, 12 katlı Rönesans Rezidans da yıkıldı. Toplam 250 daireden oluşan rezidansta yüzlerce kişi hayatını kaybetti. 5 yıl evvel eşinden ayrılan sınıf öğretmeni Biray Beşerikli de 4 yıl evvel taşındığı bahçe katındaki dairede, kızı Nazende ile birlikte yaşıyordu. Beşerikli ile kızı Nazende, Rönesans Rezidans’taki kayıp onlarca kişi ortasında yer aldı.
Beşerikli ile kızından sarsıntının meydana geldiği 6 Şubat’tan bu yana haber alınamadı. Depremden yara almadan kurtulan Nuray ve Mehmet Beşerikli çifti, Rönesans Rezidans’ın enkazının başında 17 gün bekledi. Kızı ve torunlarına enkazda ulaşamayan çift, yakınlarının da bulunduğu Bursa’daki bir yurda yerleştirildi. Beşerikli çifti, mezarlarını açtırdıkları kızı ve torunundan gelecek haberi beklerken, onlarsız birinci bayramı da acı içinde karşıladılar.
‘BAYRAM ÖNCESİ KONUT PAKLIĞI YAPILIRDI, ARTIK MOLOZ PAKLIĞI YAPILIYOR’
Kızı ve torunu olmadan, memleketinden 1050 kilometre uzakta birinci bayramı geçireceklerini belirten Beşerikli, “Bayram öncesi konut paklığı yapılırdı. Beşerler birbirini ziyaret ederdi. Artık ise moloz paklığı yapılıyor” dedi. Sarsıntının acısını her geçen gün daha fazla hissettiklerini, eşiyle birlikte üç farklı psikiyatristten dayanak aldıklarını tabir eden Mehmet Beşerikli, “Deprem sonrası torunum Nazende’den geriye, geçtiğimiz ağustos ayında doğum gününde site arkadaşlarıyla çektirdiği fotoğraf anı olarak kaldı. O fotoğrafta bulunan Nazende’m kayıp. İki arkadaşı öldü. Oburunun ise ne olduğunu bilmiyorum. Sarsıntı sonrası kızımın konutuna gittiğimde, yatağı ile torunumun eşyalarını gördük. Nazende’nin enkazdan bulup çıkardığımız eşya ve oyuncaklarını alıp yanımızda getirdik. Artık, torunumun fotoğrafına ve oyuncaklarına bakarak hasret gideriyoruz” diye konuştu.
‘O TELEFON CANIMIZI ÇOK YAKTI’
Kızı ve torununa ilişkin bulunacak tek bir modüle dahi muhtaç olduklarını söyleyen Beşerikli, sarsıntı günü ve sonrasında yaşadıklarını ise gözyaşları içerisinde şöyle anlattı:
“Depremin birinci günleri çıkan cesetlerimize bakıyoruz. Yok, yok, yok. Sabır kalmadı. Allah yeniden de sabır veriyor. Biz bulamayıp, oburu cesedini bulunca, ‘Gözün aydın’ diyoruz. Onlar da bulamayanlara, ‘Darısı başınıza’ diyor. Söze bakın. Düğünlerde birbirimize söylediğimizi, cesetlerde söylemeye başladık. Ramazan Bayramı kutlanacak. Artık, bayram paklığı yok. Bayram namazından sonra konutuna giden baba yok. Kahvaltı hazırlayan anne olmayacak. Elini öpecek evlat olmayacak. Bunun üzerine daha acı bir olayı anlatacağım. Kızım kolejde öğretmenliğe başlamıştı. Minimum fiyatın altında maaş veriyorlardı. Zelzeleden sonra hiç aramayan okul yönetimi telefon açıp bana, ‘Mehmet Beyefendi başınız sağ olsun’ dedi. ‘Kızım meyyit değil’ dedim. Sonrasında benden, Biray’ın ocak ayı maaşını ödemeleri için IBAN numarası istediler. Çok üzüldüm. Bu terbiyesizliğe dayanamadım. ‘Hani şubat, mart, nisan maaşı? Bunları neden ödemiyorsunuz?’ diye sordum. Minimum fiyatın altında çalıştırıyorsunuz. Taban fiyat üzere gösteriyorsunuz. Bana bu acıyı yaşatıyorsunuz. Sen bir kolej ismi altında eğitim veriyorsun.”