Galatasaray – Trabzonspor maçında Mauro Icardi hayran bıraktı! ‘Sonradan olma değil, Allah vergisi’

Trendyol Harika Lig’in 2’nci haftasında Galatasaray, Trabzonspor ile karşı karşıya geldi. Heyecan dolu müsabaka sarı-kırmızılıların 2-0’lık galibiyetiyle sonuçlandı.

Galatasaray’a galibiyeti getiren golleri atan Mauro Icardi, performansıyla hayran bıraktı. Galatasaray – Trabzonspor maçının akabinde usta isimler köşelerinde karşılaşmayı kıymetlendirdi.

İşte haftanın maçının akabinde yapılan değerlendirmeler…

G.SARAY’IN YAPI TAŞI / BURCU KAPU

Sezon öncesi ve birinci hafta oynanan müsabakalar her iki ekibin da şimdi hazır olmadığı, yeni transferleri adapte edemediği ve oyununu oturtamadığı, hasebiyle da gol yollarının şimdi açık olmayacağının sinyallerini veriyordu. O denli de oldu. Birinci yarıda taraftarının da tesiriyle baskısını hissettiren bir Galatasaray vardı alanda. Bilhassa orta saha üçlüsünün merkez oyununda üstünlüğü ele alması, bu sayede atak devamlılığını ve topu geri kazanma mühletini daha güzel bir düzeye çekti Galatasaray’ın. Zati birinci gol de bu biçimde geldi.

Galatasaray topu merkezden kazanıp, hamlesi kanatlara yaydı. Atak istikametinde aşikâr dönemlerde her iki kanadı da tesirli bir halde kullanabilmesi hamle çeşitliliği açısından bu dönem elini güçlendirecek üzere duruyor. Yani çok duruma girer ancak bunun bedeli olarak da çok konum verebilir. Zira kanatlardan çıkarken kaptırılan her top kahır yaratıyor. Geçen dönem bilhassa sol kanat bu mevzuda mimlenmişti. Pekala Angelino Galatasaray’ın kanayan yarası sol bek konumuna ilaç oldu mu? Şimdi evet diyemiyorum. Benim bek oyuncusundan birinci beklentim savunma gücü. Angelino çıkmaya çok meyilli, ofansif özellikleri çok ön planda. Önünde Kerem üzere geri gelme konusunda cimri davranabilen bir kanat oyuncusuyla oynayınca, Angelino’nun her çıkışında savunma disiplinini bozmamaya yemin etmiş Abdülkerim mecburen o boşluğa yama yapmaya geliyor. Bu sebeple savunma göbeğinde zaaf göstermeye açık bir Galatasaray izliyoruz. Trabzonspor şimdi hazır olmayan takımıyla her ne kadar önemli tehlike yaratamamış olsa da, bu açığı Şampiyonlar Ligi’nde karşılaşacağı rakipleri hunharca kıymetlendirir.

Gol atma konusunda Icardi alanda olduğu sürece ıstırap yaşamayacağı muhakkak olan sarı kırmızılılar, dün akşam Trabzonspor karşısında da yeniden yıldız oyuncunun ayağından gelen iki golle kazandı. Bu adam gerçek dürüst tatil yapmadı, çocuklarıyla konutta uno oynayarak yazı geçirdi. Eşiyle ilgili önemli bir sıhhat tasası yaşadı. Kilo aldı, döneme hem fizikî hem mental hazır başlamadı. Fakat bu haliyle bile gol atıyor, maç kazandırıyor. Hagi’den bu yana tribünlerin bu kadar sevdiği bir yabancı oyuncu görmemiştim.

Dün akşam Trabzonspor karşısında orta alanda Sergio-Torreira ahengi izledik. Top rakipteyken Sergio, rakibi yanılgıya zorlarken, çabucak yanında Torreira bocalayan rakipten topu kapmakla misyonlu. Böylelikle orta alanda şok pres yapan Galatasaray, hem savunmayı bu bölgede yapmış hem de atağı bu bölgede başlatmış oluyor. Bu oyunu oynayabilmek için Torreira kural. Çünkü olmadığı süreçte sarı kırmızılıların oyununa yaptığımız tenkitler malum. Bu dönem Galatasaray’ın rakiplerinin birinci yapması gereken şey, orta sahayı kazanmak fakat Torreira oyunda olduğunda bunu yapabilirler mi bilmiyorum. Bütün oyun planının bu kadar değerli bir kesimi olan oyuncunun ülkü bir yedeğinin olmaması teknik yönetici olsam uykularımı kaçırırdı. Aslında döneme sakat başladı, maç esnasında tekrar sakatlık tedirginliğiyle çıktı. Sergio Ramos hayalleri kurmaktansa Torreira’yı ikame edecek bir isim hayali kurmak daha akılcı olur.
Gördüğümüz, göremediğimiz tüm hususların yapı taşının atom olduğunu bize ta ilkokulda öğrettiklerine nazaran, Torreira için Galatasaray’ın atomudur, der miyiz?

BÜYÜK MAÇLARIN GOLCÜSÜ ICARDI / OSMAN ŞENHER

Sezon başındayız, futbolcuların birden fazla hazır durumda değil. Buna karşın şiddetli rakiplerle her hafta iki maç oynuyorsun. Salı günü Olimpija üzere güç bir grupla oynadın, cumartesi ise Türkiye’nin dördüncü büyüğüyle puan uğraşına çıkıyorsun…

Önce şunu söyleyeyim, Galatasaray kendi alanında hangi ekiple oynarsa oynasın, 12. adamın harikulade takviyesiyle maça 1-0 önde başlıyor. Hakikaten futbolcular kadar, taraftarlar da çok değerli. Trabzonspor çok gayret eden taş üzere bir kadro. İki grup da fazla gol durumuna girmemesine karşın kıran kırana uğraş ettiler. Vakit zaman da olsa müsabaka içinde sertlik de ön plana çıktı.

Hakem Atilla Karaoğlan da maçı âlâ denetim edemeyince kasti tekmeler, omuzlar, ayağa basmalar havada uçuştu. Bundan da nasibini alan Torreira oldu. Sakatlamaya dönük ayağına basılıyor, hakemin gözünün önünde oluyor lakin maalesef hakem cezayı kesemiyor. Bu tıp hakemler futbolcuları da geriyor, haksız yere kart görmelerine neden oluyor. Her neyse, bunlar federasyonun işi. Yalnız Karaoğlan üzere yeteneği kısıtlı hakemlere büyük maçları vermemeleri gerekir.
Galatasaraylı futbolcuların da haksızlığa uğrasalar bile itirazdan kart görmemeleri gerekir. Okan Buruk için her futbolcu değerli. Icardi üzere bir santrforun varsa maça yüzde 51 ile başlıyorsun. Maç uzunluğu net durum olarak bakıyorum; Kerem Aktürkoğlu, Bakasetas’tan kaptığı topla Icardi’ye pas veriyor, Arjantinli futbolcu da sıkıntı konumda olmasına karşın, usta bir vuruşla gol perdesini açıyor. Bu türlü bir golcün varsa onu topla daha çok buluşturmalısın.

Barış Alper, Eren’le boğuşmaktan fazla tesirli olamadı. Mertens de birebir formda, boş alan bulamadı. O da etkisizdi. Kerem verdiği gol pası haricinde fazla tesirli olamadı. Natürel ki, dönem başı, yalnızca Galatasaray değil; hiç bir ekibi fazla eleştirmemek lazım. Zira döneme hazır değiller.
En değerli futbolcuların Zaha, Tete, Ziyech tribünde oturuyor. Onlar da alana indiği vakit futbol çıtası çok yükselecek bu kesin. Bundan da en çok faydalanacak futbolcu Icardi olacak. Uzatma dakikalarında Kaan Ayhan’ın mükemmel ortasına, tıpkı hoşlukta şahane bir baş vuruşuyla hem kendisinin hem de ekibinin ikinci golünü kaydetti.
İşin özeti Mauro Icardi ceza alanı içinde ne kadar çok topla buluşursa o kadar çok gol atar. Bu futbolcudaki yetenek sonradan olma değil, Allah vergisi… Ayağıyla, başıyla, gözünü diktiği noktaya topu atabiliyor. Dayanılmaz bir yetenek.

Trabzonspor ise çok uygun çaba etti. Gol atacak konum da buldular. Fakat dediğim üzere Galatasaray’ın Icardi, Boey, Abdülkerim, Nelsson ve dün geceki futboluyla Oliveira üzere daha ağır basan, alana kalitelerini koyan futbolcuları vardı. Bu da galibiyeti getirdi.

ICARDI VE MALUMUN İLANI / CEMAL ERSEN

Trabzonspor ismine işlerin yolunda gitmeye başladığı, daha doğrusu oyunda istikrarın sağlandığı kısımda Bakasetas’ın yaptığı yanlışın izah edilir yanı yok. Galatasaray orta alanda çok adamla baskı kurarken, Yunanlı oyuncu üç kişinin ortasına girip fantazi yapmaya çalışınca bedeli ağır oldu. Onun kaptırdığı top evvel Kerem’e, onun pasında Icardi’ye gelince konumun ismi “gol” oldu.
Bu affedilmez kusur çok doğaldır ki Trabzonspor’un kimyası ve moralini bozdu. Rakip aslında kağıt üzerinde favori. Takım yapısı desen senden en az üç gömlek üstün. Maçın gidişine etkileyecek, mukadderatını değiştirecek oyuncu avantajına sahip. Bu şartlarda geri dönüş hiç kolay değil. Halbuki maçın başında Umut ve Trezeguet ile girdiği iki konum karşılaşmanın seyrini etkileyecek kadar tehlikeli idi.

Dün gece de gördük, Trabzonspor’un “işte budur” diyebileceğimiz bir oyun planı yok. Lakin sorun bugünün değil. Geçen dönemden taşınan bir olumsuzluk. Blejica’nın bu ezaya hâlâ tahlil üretemiş olması enteresan. Soruyorum; Abdülkadir Ömür çizgi oyuncusu mu? Bakasetas’ın asıl misyonu pas trafiğini yönetmek değil mi? Niye riskli işlere sokuyorsun? Bardhi’nin gerçek yeri neresi? Sorular bitmez. Öte yandan kaygıya deva olsun diye bu kadar transfer yapıldı. Ancak kimi sakat, kimi yedek, kimi problemli. Âlâ de taksimetre işliyor. Bu ekip ne vakit “ideal” on birini bulacak? Deneye deneye mi, kaybederek mi? Trabzonspor topluluğunun buna tahammül edeceğini sanmıyorum.
Bu bahislerin altını çizdikten sonra maça dönelim. Yediği golün akabinde bir müddet bocalayan konuk takım, biraz da Galatasaray’ın hamlede beklenen performansın altında kalması nedeniyle yine maça ortak olabileceğini düşündü.
İkinci yarıda da baskı kurdu mesken sahibi grup. Okan Buruk, skoru artırarak rahatlamayı düşünüyordu. Oyuna büsbütün hükmetmeye başladı, Trabzonspor’u alanına hapsetti. Farkı yakalayacak konumlar da üretti. Hele 67. dakikada ofsayt gerekçesiyle sayılmayan bir golü vardı ki, Torreira kale içinde topa dokunup ağlara göndermese, Galatasaray fişi çekecekti. Bu düzeydeki bir oyuncunun yaptığına acemilik demek güç geliyor, öbür bir ruh hali içindeydi o an.

Ya Icardi’nin 85. dakikada boş kaleye gönderemediği top? Lakin Arjantinli ikincisini es geçmedi. Icardi demek, gol demek, uzatma dakikalarındaki o baş vuruşuyla tribünleri “aşka getirdi.”
Tüm bunlar Trabzonspor savunmasına eksi puan olarak yazılırken, Bjelica’nın son dakikalarda yaptığı oyuncu değişiklikleri bir öteki gerçeğe de işaret etti. Ne acıdır, bu grubun forveti yok, olanlardan da hayır yok. Daima söylüyorum, Umut’a kızmıyorum. Öz itimadını o kadar kaybetmiş ki, nadir de olsa bulduğu fırsatları değerlendiremiyor.
Peki Bjelica’ya sormak istiyorum; yarın ekiple ilişiği kalmayacak olan Gomez’i İstanbul’a getirip kulübede oturtmanın manası ne? Kimi cezalandırıyorsun, kimlere ne bildirisi veriyorsun hocam? Öteki oyuncular görmüyor mu olup biteni?
Lafı eveleyip gevelemeyeceğim. Ligin birinci iki haftasında gördük. Trabzonspor’un bırakın şampiyonluğu, tepeye ortak olması bile muvaffakiyettir.

Umarım Bjelica gerçekleri süslü telaffuzlarla örtmeyi sürdürmez. Keşke diyorum, idare geçen dönem teknik yönetici tercihi yaparken Fatih Tekke seçeneğini de değerlendirse idi. Eminim çok daha fazlasını yapardı Hırvat teknik adamdan. Yaşayıp göreceğiz lakin, işlerin kısa müddette yoluna girmesi çok güç görünüyor.

ICARDI VE UMUT… / AKSAL YAVUZ

Trabzonspor ile Galatasaray’ın takımını iki kefeli teraziye koysalar; Galatasaray ağır basar! Benzeri örneği Beşiktaş ve Fenerbahçe grupları için de verilebilir. Anlayacağınız bu dönem Trabzonspor takım olarak üç İstanbul ekibinden bayağı geride kaldı.
Trabzonspor idaresinin eksikleri gidermek için harıl harıl çalıştığını biliyoruz. Bir yandan borçlarla uğraşmak, başka yandan yapılanmak kolay değil. Lakin köprünün altından daha fazla su akmadan eksiklerin tamamlanması gerekir.

Eksikleri olan Trabzonspor’un en büyük gücü agresif oyundu, yardımlaşarak oynamaktı. O denli de başladı bordo-mavililer; alan daraltarak, topun ardına geçerek, pas yapmaya çalışarak. Durumlara giren taraf da Trabzonspor’du fakat Bakasetas’ın alışık olmadığı bölgede topla oynama sevdası, kaptırdığı top değerliye patladı Trabzonspor’a. Atmayana attılar da diyebilirsiniz…

Umut’un kaçırdığı durum insanın aklına gelince, sen gel de uygun bir golcü isteme! Ayrıyeten orta alanda güzel bir oyun kurucuya, önder oyuncuya gereksinimi var Trabzonspor’un.
Uzun lafın kısası yalnızca gayret etti Bjelica’nın öğrencileri. Onca eksiğe karşın İstanbul’dan puanla dönebilirlerdi ancak birinci yarı girilen durumları kaçırırsanız, orta alanda yanılgı yaparsanız; sonuç kaçınılmaz olabiliyor hele bir tarafta Icardi, öbür tarafta Umut olunca…