Hayata sanatla dokunuyorlar

Hayata sanatla dokunuyorlar

SEYHAN AKINCI- Bir stadyum dolusu oyuncak topladık, kumbaramızdaki paralarımızı bozdurduk, giysilerimizi paylaştık ve en kıymetlisi sarsıntısı yaşamış olanlar kadar acıdı içimiz… Sarsıntının akabinde iki ay geçti ve o sihirli sözcük “sürdürülebilirlik” her geçen gün ehemmiyetini ortaya koyuyor. İBB Kültür Dairesi Başkanlığı arama kurtarma çalışmalarının çabucak akabinde çadır kentlere koştu hayatı bir modül olağanlaştırmak çalıştı, çalışıyor… Biz de sürdürülen çalışmaları İBB Kent Tiyatroları Müdürü İlyas Ceran ve İBB Kent Tiyatrosu oyuncuları ile direktörleriyle konuştuk.

“Türkiye’nin tamamı için geçerli olduğu üzere 6 Şubat sabahı bizim için de çok sarsıcıydı” diye kelama başlıyor Ceran ve şöyle sürdürüyor: “İBB Kültür Dairesi Başkanlığı zelzeleyle birlikte hem dayanışmanın kesimi oldu hem de kendi vazifelerini Hatay ölçeğinde yine planladı. Afet sonrası birinci travmanın tesiri bütün sıcaklığıyla sürüyorken performansa dayalı bir aktiflikle oraya gitmemizin hakikat olmayacağını düşündük. Yapacağımız her çalışmanın psiko-sosyal tesirlerini dikkate aldık. Hazırlıklarımızı davranış bilimlerinin rehberliğinde yürüterek bir takvim oluşturduk. Programımızın merkezine bu türlü anların en kırılgan kümeleri olan çocukları ve bayanları aldık. İBB Kültür bünyesindeki istekli tiyatro sanatkarları ile müzisyenlerden oluşan bir toplulukla çocuklar için fotoğraf, yaratıcı drama, mim atölyeleri, çocuk tiyatrosu, illüzyon, pantomim şovları yapmaya devam ediyoruz. Taşınabilir aktiflik ekiplerimiz Samandağ, Defne ile Antakya’nın mahalleleri ve köylerindeki çocuklarla bir ortaya geliyor. Hatay’da yararı olabilecek istisnasız bütün ünitelerimizin katkısıyla çalışıyoruz. Kent Tiyatroları’nın ‘Karagöz Çiftlik Bekçisi’ isimli oyununu Hatay ve köyleri için gönderdik. Oyunlarımızı evvel İBB Hatay Afet ve Uyum Merkezi’nde sahneledik. Sonrasında Aknehir, Hancağız ve Tavla köylerinde çocuklarımızla buluştuk. Etkinliklerimizi daha büyük bir bölgede daha fazla şahsa ulaştırmayı amaçlıyoruz. Biz orada en düzgün yaptığımız işle, kültür sanat yoluyla insanların hayatına dokunmaya çalışıyoruz.”

“İş birliğimiz sürüyor”

Yaşanan büyük yıkımın akabinde insanların sıhhatlerine kavuşmasından barınma gereksinimlerinin karşılanmasına, kentlerin dokusunun korunmasından inançlı inşa edilmesine kadar tahminen de hiç gelmeyecek olağanlaşma için liste uzun. İlyas Ceran, “Mevcut durumda Hatay’da iki yıla yakın bir müddet kalmak, kentin toparlanma sürecindeki bütün kademelere farklı içeriklerle katkı sunmak istiyoruz” diyor ve ekliyor: “Kültür alanında bölgeyle iş birliğimiz İstanbul’da da sürüyor.”

Geleceğe umutla bakmak

Özgür Atkın:  “Biraz olsun moral vermek için gittik”

Ülkemizde yaşanan zelzele felaketi sonrası tiyatromuzun bölgedeki barınma, hijyen, besin problemlerinin giderilmesi için çalışmalar yaptığını biliyorduk. Minik kardeşlerimizin yaşadıkları bu güç vakitlerini biraz olsun unutturmak, moral vermek, yüzlerine ufak da olsa bir tebessüm kondurmak için bölgeye gitmek istedik. Kent Tiyatrosu genel sanat direktörümüz Ayşegül İşsever’in davetiyle bir proje hazırlandı. 2015’ten beri repertuvarımızda olan oyunumuz “Karagöz Çiftlik Bekçisi” ile çocuklar ve ebeveynleriyle buluştuk.

Can Alibeyoğlu: “Tiyatroyla orada olmaktan onur duydum”
Daha evvel arama kurtarma çalışmalarında yer aldığımdan, tekrar o bölgeye gitmek istedim. “Karagöz Çiftlik Bekçisi”ndeki oyuncu arkadaşlarımızla birlikte ortak görüşümüz, o bölgeye birinci giden grup olmaktı. İstekli olarak orada olmak, sarsıntıdan etkilenen çocuklarımızla oyunumuzu paylaşmak, onlara bir nebze de olsa yaşadıklarını unutturmak için hareket ettik. Bölgeye ulaştıktan sonra İBB Hatay Afet Uyum Merkezi’nde, İBB Kültür Daire Başkanlığı eşliğinde zelzeleden etkilenen bölgelerde gösterilerimize başladık. Hatay ve köylerinde altı bölgede, oyunumuzu çocuklarla buluşturduk. En düzgün yaptığımız işi, tiyatroyu, “Sanat iyileştirir” niyetiyle paylaşmak, orada o kardeşlerimizle olmak, tarifsiz bir his. Bu türlü vakitlerde birbirimizin varlığını, güzel gücünü ve hoş hislerini hissedip paylaşmaktan bir oyuncu olarak, mesleğim olan tiyatroyla orada olmaktan çok onurlandım.

Hakan Örge: “Hafızamızdan ömür uzunluğu silinmeyecek bir fotoğraf”
Her gittiğimiz yerde ilgi ve sevgiyle karşılandık. Sarsıntının üzerinden bir ay geçmesine karşın o bölgelere giden birinci grubun biz olduğumuzu öğrendik. Şovlarımız sırasında miniklerin samimiyetle iştiraki, gülen yüzleri, koşulsuz oyuna dahil olmaları hafızamızda ömür uzunluğu silinmeyecek bir fotoğraf oluşturdu. Şovun çabucak akabinde minik kardeşlerimiz için hazırlattımız Karagöz ve Hacivat tasvirleri ile atölye çalışmaları yaptık. Her birinin kendine ilişkin Karagöz ve Hacivat tasviri oldu. Hayal dünyalarında geleceğin umutla, yeterlilikle ve dostlukla inşa edilebileceğini lisanımız döndüğünce anlatmaya çalıştık.

Elif Verit: “Bölgedeki gönüllüleri nasıl unutabiliriz?”
Kent Tiyatrosu oyuncuları olarak; köyüne erzak dağıtmak için değil çocuklar için geldiğimizi öğrendiğinde elindeki meyvesini ikram eden teyzeyi, daha oyunumuz bitmeden sahneye yaklaşıp onlara dağıtılan kek ve çikolatayı bize ikram eden Zehra’yı, oyundan sonra bize toplumsal medyadan ileti atan “İyi ki geldiniz, güzel ki varsınız, çocuklarımızın yüzü güldü, yaşadıkları travmayı unutturdunuz. Beş yaşındaki oğlum uzun bir ortadan sonra dolu dolu kahkaha attı sizin sayenizde” diyen anneyi ve bizlere sevgiyle sarılarak yolcu eden minik kardeşlerimizi, öğretmenlerimizi ve bölgedeki gönüllüleri nasıl unutabiliriz ki…