Karagümrük maçı sonrası Fenerbahçeli oyuncuya sert tenkit: Ne kadar sakar olduğunu gördük! Muslera örneği

Spor Toto Harika Lig’in 28’inci haftasında Fatih Karagümrük ile Fenerbahçe karşı karşıya geldi. Sarı-lacivertliler heyecan dolu maçtan 3 puanla ayrılan taraf oldu. Fatih Karagümrük – Fenerbahçe karşılaşmasını usta kalemler kıymetlendirdi.

Milliyet Gazetesi muharrirlerinden Şansal Büyüka, Jorge Jesus’un kararlarını eleştirdi. Büyüka, galibiyetin Portekizli teknik yöneticinin yanlışlarının üstünü örtmeyeceğini belirtti.

İşte Fatih Karagümrük – Fenerbahçe maçı sonrası yapılan değerlendirmeler…

SAHADA KAZANDI TRİBÜNDE KAYBETTİ / ERCAN GÜVEN

Fenerbahçe yeniden “rotasyon mağduru olarak” birinci yarısını ziyan ettiği bir maçı, ikinci yarıda Jesus’un neredeyse yine kurduğu kadroyla kazanarak amaca sıkıntı güç tutundu lakin Olimpiyat Stadı’da konuk grup için ayrılan biletlerin lakin % 10’unu alan Fenerbahçeli için lig bitmiş sanki!
Sürdürülemez bir durum var ortada.
Şampiyonluktan bahseden ekibin seyircisi eriyor, kimsenin kılı kıpırdamıyor.

Belli ki, tribünler protesto değil alkış isteyen Jorge Jesus’u artık iplemiyor. Bırakın alkışı İstanbul’daki hayati maça gelen bile yok.
Neyse… Maç neredeyse Arao’nun baş gölüyle başladı lakin bu gol Karagümrük ceza alanında Samet’in Rayyan’a yaptığı faul yüzünden iptal edildi. Samet faul yapmasa Rayyan’ın topa dokunması falan imkansızdı. Fakat faul fauldür.
Tamam…
Tamam da adalet de adalettir!.. Maçın 35. Dakikasında Emre Mor sağdan Karagümrük ceza alanına girerken yağlı güreş jargonuyla evvel elense yedi, akabinde tırpan ile ayakları yerden kesildi. Tam ceza alanı çizgisi üzerinde ve “geçmiş olsun” bile demedi hakem!

Bu demek değildi ki, Fenerbahçe birinci yarı sonunda soyunma odasına hakem yüzünden 1-0 mağlup durumda girdi.
Bir kez karşısında bilinenin tersine hamlesi falan düşünmeyen yalnızca saha parselizasyonu ve topun gerisine geçmeye odaklanmış bir Karagümrük vardı birinci yarıda. Merkezde üstün olmaya çalışıyorlar, oyun uzunluğunu kısaltıyorlar, önde basıyorlardı. Arao, ve İsmail orta alanı ile İrfan Can-Emre Mor kanatları -kanat değiştirmelerine rağmen- içeri giremediği için işlerini kolaylaştırıyordu, Karagümrük geride boşluk bırakıyordu lakin Fenerbahçenin o gerideki boşluklara koşacak, top uzatacak hali yoktu. Futbolcuların beden lisanı şampiyonluk hasreti değil bezginlik kıssaları anlatıyordu.

İlk yarıda ortaya çıkan oyun o kadar kısırdı ki, Karagümrük’ün birinci golü birebir vakitte tek şutuydu ve Cooley’in uzaktan vurduğu topu sektirdikten sonra ıslak tabanda ayağı kayan Altay’ın ikinci atılıma yetişemeyip Ozdoev’in tamamladığı bahtsız bir goldü.
Jorge Jesus ikinci yarıya yeniden düzeltmeler ile başladı ve evvel Serdar Dursun ile Arao’yu çıkardı Pedro ile Zajc’ı soktu. Pedro ortada yoktu lakin kısa mühlet sonra savunma önündeki Arao’dan kurtulan Fenerbahçe tempo kazandı, hızlandı, Zajc’ın süper şutuyla öne geçti.

Ardından tahminen de oyuna başlarken kurması gereken kadrosu yapmak için iki atak daha geldi Jesus’tan.
İrfan Can ile Emra Mor çıktı, Karagümrük’ün savunmasının kalabalığında süratli karar verip gerçek top yollayabilen Arda ve Rossi girdi. Rossi ve Pedro’dan uzun mühlet umutla aksiyon beklenmesine karşın Fenerbahçe yüklendikçe iki kadro da birinci yarıya nazaran çok hareketli ve süratli bir tempoya ulaştı… Üstün Lig’in birinci yarısındaki 9 gollü Fenerbahçe-Karagümrük maçını hatırlayanların kurdukları hayallere yaklaştı, biraz maç üzere oldu maç.

Bir yandan da Rus Ruletine döndü.
Valencia’ya yapılan bir faulün hakem ve VAR tarafından yok sayılıp penaltıyla sonuçlanacak karardan kaçınmaları da bu süreçteydi.
Genellikle 60’dan sonra oyuncu değiştirmeye başlayan Jesus kendi kurallarını yıkıp 65. Dakikada beşinci ve son değişikliğini Alioski’yi çıkarıp Osayi’i oyuna sokarak yaptı. Zira, alana sürdüğü onbiri kendi beğenmemişti. Oyun “gol atan devamını getirip farkı açar” üzere duruyordu ve galibiyet golünü atabilmek için Fenerbahçe’nin öne daha süratli gitmesi gerekiyordu.
Her oynadığı maçta alanda futbol ismine yapmadığı bir şey kalmamasına karşın birinci onbirde yer bulamayan ve Jesus tarafından geç de olsa hatırlanan Arda ise kullandığı korneri Szalai’nin başına nişanlayıp Fenerbahçe’yi uçurumdan kurtaran adam oldu.
Fenerbahçe bir kere daha sıçradı. Fakat yalnızca alanda. Tribünde işler makûs.

JESUS’UN İNADINA KARŞIN / ŞANSAL BÜYÜKA

Jorge Jesus, son maçta Kadıköy’de ıslıklanan Arao ve İrfan Can’lı on birle maça başlayarak sanki o protestoyu yapan taraftarlara bir ileti mı vermek istedi? Sanırım Jorge Jesus inadı ve yanlışlarında ısrar etmeyi seviyor. Bu yüksek egonun kimseye bir faydası yok.
Jesus’un birinci lig maçlarında Fenerbahçe yıllardır süren “yan pas-geri pas” illetinden kurtulmuştu. Son maçlara bakıyorum; bu “yan pas- geri pas” illeti, Fenerbahçe’yi yine sarmış sarmalamış üzere…
Valencia çok kıymetli iki durumda kayıp düştü ve avantajını kaybetti. Kaleci Altay yediği golde, topu karşıladıktan sonra ayağı kaydığı için çeldiği o topa ikinci hamleyi yapamadı. Yağış var, yer ıslak, maça çıkarken ona nazaran krampon giyilmez mi?
Karagümrük golünde Ozdoev, Altay’dan dönen topa yetişip ağlara gönderirken, birebir topa Fenerbahçe savunma adamları yetişip uzaklaştıramaz mıydı? Bu hamleyi yapmak yerine durumu izlediler.

Hava yağışlı… Şutun büyük avantaj olduğu bir yerde Karagümrük’ün attığı tek şut gol oldu. Bu türlü bir yerde, Fenerbahçe tek şut atmadan, denemeden birinci yarıyı bitirdi. Gerçekten ikinci yarının başında maç uzunluğu attığı birinci şut gol oldu. Yeri gelmişken, bu grupta kimler oynuyor, Zajc oturuyor. Ahh Jesus ah…
Karagümrük’ün düzgün maçlarından biri değildi. Buna karşın kaleci Altay kurtarmasa, Colley’le farkı ikiye çıkarabilirdi, beraberlik sonrası Borini ile tekrar öne geçebilirdi.

Pedro oyuna girmek için göründüğünde toplumsal medyada Fenerbahçeliler, “Eyvah Pedro” diye ileti atmaya başladılar. Seyirci bile umudu bu kadar kesmişken, Jesus’un bu kaygan yerde, esasen ayakta duramayan Pedro’yu kurtarıcı diye alana sürmesi, makus bir latife olmalı…
Dresevic’in ceza alanı içinde Valencia’nın ayağına müdahalesi penaltıyı tanım ediyordu. Hakem vermedi, VAR oralı olmadı. Hakem Bitigen; bu konumdan bağımsız yazıyorum, makûs bir maç yönetti.

Jesus’un inadı ile başladık, yeniden Jesus’un inadı ile bitirelim. Son maçta seyircinin protesto ettiği İrfan Can ve Areo‘lu birinci on birle başladı, baktı olmuyor, ikisini birden oyundan aldı. Türkiye’nin “oynasın” diye feryat ettiği Arda’ya bir türlü kâfi bahtı vermedi, vermiyor. Zajc üzere gole çok yakın bir orta saha oyuncusunu kulübede bekletiyor. “Umutsuz vaka” Pedro’yu hala bir umut olarak görüyor. Bu galibiyet, ne kadar büyük hoca olursa olsun Jesus’un inadını, yanlışlarını örtmez, kapatmaz.
Karagümrük üzere 11 maçtır yenilmeyen, kendi alanında son 6 maçta kaybetmeyen bir ekip karşısında deplasmanda kazanmak elbette son derece değerli… Buna karşın; Fenerbahçe bu değil, Jesus bu değil… Çok daha fazlasına gereksinimleri var.

UZAK GÖKERMAN – FENERBAHÇE İSTEDİĞİNİ ALDI

Sezonun 28. Haftasına gelinmişken bir ekibin çok daha oturmuş bir takımı ve oyun planının olmasını beklemek sanırım tüm futbol kamuoyunun hakkı olması gereken bir sonuçtur.

Ancak ülkemizde olaylar bu beklentilere paralel biçimde ilerlemiyor ya da gelişmiyor.

3 gün evvel Kupa’da yeterli bir performans sergileyen ekibi görünce Jesus göle maya çalan Hoca üzere “ya tutarsa” diyerek tekrar alana sürüyor.

Sonuç?

Tabii ki birbiri ile uyumsuz, çokça sakarlıkları olan bir futbolla birinci yarıyı 1-0 geride tamamlıyor.

Sonra aksayan taraflara pansumanlar başlıyor; fakat ekip kendine dördüncü değişikliklerden sonra gelebiliyor.

Aslında İsmail, Arda, Zajc üzere oyuncular Jesus’un birinci tercihleri değil.

Mesela haftalardır alanda hayalet üzere gezen ve mecburiyetten oynayan Pedro tekrar oyuna girerken, Serdar Dursun’a 45 dakika tahammül edememek bir Portekizli teknik adam duruşu ve seçimi olmalı.

Sezon biterken Jesus’la ilgili artık belirli bir kanaat sahibi olduk ve bunu tabir etmede bir sakınca görmüyorum.

Futbolcu seçiyor, birtakım oyuncularına gösterdiği toleransı bir kısmı için hiç kullanmıyor.

Serdar Dursun geçen dönemin Zajc ile birlikte en çok gol bulan oyuncuydu; yaz periyodunda Ulusal Takım’da da hoş işler çıkardı, goller attı. Ancak nedense Jesus ile yıldızları bir türlü barışmadı. Portekizli onu takım dışında tutmak için elinden geleni yaptı.

Bakın ben Serdar Dursun çok güzel futbolcudur diye bir sonuçtan hareket etmiyorum; Fenerbahçe takım olarak yıllardır çok uygun, kaliteli futbolculardan kurulmuyor, kurulamıyor. Lakin bu büsbütün yetersiz manasına da gelmiyor. Muhteşem Lig’in ortalamasının çok üzerinde bir takımı var Fenerbahçe’nin ve bunun için biraz pragmatist olmak kâfi de artar bile.

Jesus neyi yapamıyor ya da bilmiyor?

Yıllarını futbol alanında geçirmiş bir kişinin bilmediği bir ayrıntı kaldığına asla inanmıyorum. Bu bilmemek değil. Kendi doğrularından taviz vermeden hareket etmek.

Taviz vermemek makûs bir şey mi?

Kişisel fikrim bir insanın yanlışsız olduğuna katiyen inandığı gerçeklerinden asla taviz vermemesidir.

Her teknik adamın doğruları ve buradan beslenen bir iradesi olur. Biz ne kadar tepinirsek tepinelim onlar bildikleri yoldan geri hareket etmezler.

Hep söylüyorum; sonuç aldığı yahut yaklaştığını gösterdiği sürece buna hürmet duymaktan öbür bir seçeneğimiz olamaz.

E, pekala neyi zorluyoruz biz?

Kişinin doğruları ve gerçekleri varsa öteki yanda hayatın onun dışında bir objektif dünyası bulunuyor ve onun gereklerine uygun hareket edebilme marifeti de tıpkı tabiattaki üzere hayatta kalma ile ölçülüyor.

Doğadaki en güçlü canlı değil en akıllı ve aklıyla, zekasıyla ahenk sağlayabilme mahareti gösteren varlık dünyaya hükümran oluyor.

Jesus’un başındaki doğruları ve hayalleri ile Fenerbahçe ve Türkiye gerçekleri üst üste çakışmıyor.

O gerçeklerden birkaçı; Jesus’un inandığı, güvendiği futbolcu kümesinin aslında bu işin altından kalkamadığıdır.

Geride bırakıp haksızlık yaptıklarının değerli bir kısmınınsa bu ekibin temel ögeleri olması gerektiğidir.

Dün Fenerbahçe’yi ipten alan Zajc’a bu dönem yapılan ikinci sınıf oyuncu muamelesi haksızlıkların en büyüğüdür.

Cümle içinde kuruyorum; “Zajc evet vasat futbolcudur.” Vasatın söz manası “ortalamadır.” Bu ülke güya her gün bir patent başvurusu ile insanlığa yeni buluşlar armağan ediyor diye kendini dev aynasında görüyor lakin vasatın altıdır. Dünyanın hiçbir ülkesinde vasat oyuncu vasat olduğu için Türkiye’de olduğu üzere dışlanmaz. Zira vasat kalitesiz, vasıfsız manasına gelmez. Misyonunu her vakit gereğince yapan demektir ve dönemin tümü hesap edildiğinde o ortalama sizi şampiyon yapacak puan ortalamasında fiyat.

Ayrıca Türkiye ortalaması içinde vasatın üzerinde bir futbolcudur; vasatın altında kalan oyuncu dünkü üzere gol atamaz.

Kuşkusuz yetenekli, iş bitiren, sonuca giden oyuncuya da muhtaçlık vardır.

Mesela Altay’ın dönem ortalaması ekibi şampiyon yapacak düzeyde olmalıdır; örnek Muslera.

Stoper kritik maçlarda adam kaçırmayacak ortalamada çaba etmelidir; Samet’in açıkları Beşiktaş maçında ortaya çıktı, Karagümrük karşısında ne kadar sakar olduğunu da gördük.

Valencia penaltı kaçırabilir lakin en kritik anda değil. Karşı karşıya kaldığı bir durumda da bir defa olsun gereksinim anında sonucu değiştirmeyi bilmesi gerekiyor.

30 gol atabilmek fevkalâde muvaffakiyet lakin bir grup golcüsünün 30 gol attığı bir dönem şampiyon olamıyorsa burada bir şeylerin yanlış ya da eksik olduğunu tartışmak gerekiyordur.

Evet, Fenerbahçe dün istediği sonucu aldı ve bu bir müddet daha ekibi şampiyonluk potasında tutacaktır. Lakin kritik Tabzonspor maçı ve kuşkusuz dönemin final müsabakası Galatasaray çabalarında bunlardan çok daha fazlasına muhtaçlık vardır.

Son olarak hakemle ilgili konuşalım.

Arao’nun iptal edilen golünde Samet’in rakibine faul yaptığına hükmetti Abdülkadir Bitigen. Tam zıddı olsa o konumda Samet’e yapılan faulü görüp penaltı düdüğü çalabilecek miydi, işte gerçek kritik soru ve aranan yanıt budur.

Valencia’ya ceza alanı içinde yapılan müdahaleye hem hakemin hem de VAR’ın sessiz kalması aslında bu sorunun yanıtı ile ilgili bize fikir veriyor olmalıdır.