Mesken sahibi- kiracı davasında emsal karar! ‘İşimi kaybettim, konutu boşalt’

İşten çıkarılmasıyla bulunduğu kentten kirada konutu bulunan ilçeye taşınan mülk sahibi, kiracısına ‘İşimi kaybettim, meskeni boşalt’ dedi. Kiracısının meskeni boşaltmaya yanaşmaması üzerine Sulh Hukuk Mahkemesi’nin kapısını çalan davacı mesken sahibi, işten çıkartılması sebebiyle çalıştığı ilçeden taşınarak dava konusu taşınmazın bulunduğu ilçeye yerleştiğini, hala öteki bir konutta kiracı olarak yaşadığını belirtti. Mesken sahibi, oğlunun konut muhtaçlığı sebebiyle kiralanan meskenin tahliyesine karar verilmesini talep etti. Davalı kiracı ise davanın reddini istedi.

Mahkeme, davacı tarafın muhtaçlık tezini kanıtlayamamış olması sebebiyle davanın reddine karar verdi. Davacı kararı temyiz edince devreye Yargıtay 3. Hukuk Dairesi girdi. Emsal nitelikteki kararda, mülk sahibinin diğer bir dairede kiracı olarak oturması kâfi kanıt olarak sayıldı. Kararda şu sözlere yer verildi:

“İhtiyaç argümanına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için muhtaçlığın gerçek, samimi ve zarurî olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arz etmeyen süreksiz muhtaçlık tahliye sebebi yapılamayacağı üzere şimdi doğmamış yahut gerçekleşmesi uzun bir müddete bağlı olan gereksinim da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte gereksinim sebebinin varlığı kâfi olmayıp, bu muhtaçlığın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir. Somut olayda kira kontratının varlığı konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava, davacının oğlunun konut gereksiniminin doğmasına dayanmakta olup, ihtiyaçlının kirada oturduğuna ait akit belge ortasında bulunmaktadır. Konut sebebine dayalı tahliye davalarında kirada oturan ihtiyaçlının kirada oturması, gereksinimin varlığının esas delilidir. Dinlenilen davacı şahitlerinin da gereksinim savını doğruladıkları anlaşılmaktadır. Bu durumda muhtaçlığın samimi, gerçek ve mecburî olduğunun kabulü icab eder. Mahkemece muhtaçlık nedeniyle tahliye isteminin kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı halde reddine karar verilmesi metot ve yasaya muhalif olup, bozmayı gerektirmiştir.”