Ne kavanoz ne de kapı kilidi açtırıyor! Başparmak ağrısının gerisindeki gerçek
Halk ortasında başparmak kök eklem kireçlenmesi olarak bilinen başparmak osteoartritinin bilhassa 40 yaş üzeri bayanlarda sıklıkla görüldüğünü söyleyen El Cerrahisi Uzmanı Dr. Öğr. Üyesi Kadir Uzel, “Kök eklem kireçlenmesi, başparmakta bulunan eklemin dejeneratif durumu olarak tanımlanır. Başparmak kök eklemi; el bileğinde bulunan trapezium kemiği ve birinci tarak kemiği tarafından oluşturulan bir eklemdir. Bu eklem başparmağın kendi etrafında dönmesi, öne, geriye kıvrılabilmesi, yanlara açılabilmesi ile kavrama yapılabilmesini sağlar. Bu eklemde kireçlenme oluştuğunda eklemdeki kıkırdak aşınır ve kemikler birbirine sürtünerek ağrıya neden olur” dedi.
Başparmak kök eklem kireçlenmesinin temelinde yaşlanma, genetik faktörler, hormonal değişiklikler ve tekrarlayan zorlamalı hareketler üzere risk faktörlerinin bulunduğunu söyleyen Uzel, “Osteoatrit ekseriyetle postmenopozal olan bayanlarda görülür ve 40 yaşından sonra sıklığı artar. İleri yaşa bağlı hormonal değişimler, mesleksel zorlanmalar, ağır spor aktiviteleri, travma, kırık, başparmak eklem bağlarında zedelenme ve genetik hikaye hastalığın gelişmesinde risk faktörleri olarak öne çıkar” diye konuştu.
BU ŞİKAYETLERE DİKKAT!
Hastalığın teşhisinin fizik muayene ve röntgen ile konulduğunu söyleyen Dr. Öğr. Üyesi Uzel, “Hastalar ekseriyetle başparmak kök ekleminde ağrı şikâyeti nedeniyle polikliniğe başvururlar. Ağrı dışında eklemde şişlik, hareket kısıtlılığı, kavanoz açma ve kilit çevirme üzere çimdikleme hareketlerini ağrı nedeniyle yapamama şikayetleri de görülebilir. Muayenede eklem düzeyinde tarak kemiğinin dışa yanlışsız kayması ve sivrileşmesi nedeniyle hal bozukluğu ve basamaklanma, eklemde hassasiyet ve çıtırtı sesi görülebilir” bilgisini verdi.
Dr. Öğr. Üyesi Kadir Uzel, hastalığın tedavisinde ait bilgi vererek kelamlarını şöyle sonlandırdı:
Halk ortasında başparmak kök eklem kireçlenmesi olarak bilinen başparmak osteoartritinin bilhassa 40 yaş üzeri bayanlarda sıklıkla görüldüğünü söyleyen El Cerrahisi Uzmanı Dr. Öğr. Üyesi Kadir Uzel, “Kök eklem kireçlenmesi, başparmakta bulunan eklemin dejeneratif durumu olarak tanımlanır. Başparmak kök eklemi; el bileğinde bulunan trapezium kemiği ve birinci tarak kemiği tarafından oluşturulan bir eklemdir. Bu eklem başparmağın kendi etrafında dönmesi, öne, geriye kıvrılabilmesi, yanlara açılabilmesi ile kavrama yapılabilmesini sağlar. Bu eklemde kireçlenme oluştuğunda eklemdeki kıkırdak aşınır ve kemikler birbirine sürtünerek ağrıya neden olur” dedi.Başparmak kök eklem kireçlenmesinin temelinde yaşlanma, genetik faktörler, hormonal değişiklikler ve tekrarlayan zorlamalı hareketler üzere risk faktörlerinin bulunduğunu söyleyen Uzel, “Osteoatrit ekseriyetle postmenopozal olan bayanlarda görülür ve 40 yaşından sonra sıklığı artar. İleri yaşa bağlı hormonal değişimler, mesleksel zorlanmalar, ağır spor aktiviteleri, travma, kırık, başparmak eklem bağlarında zedelenme ve genetik hikaye hastalığın gelişmesinde risk faktörleri olarak öne çıkar” diye konuştu.’ÇITIRTI SESİNİ HAFİFE ALMAYIN’Hastalığın teşhisinin fizik muayene ve röntgen ile konulduğunu söyleyen Dr. Öğr. Üyesi Uzel, “Hastalar ekseriyetle başparmak kök ekleminde ağrı şikâyeti nedeni ile polikliniğe başvururlar. Ağrı dışında eklemde şişlik, hareket kısıtlılığı, kavanoz açma ve kilit çevirme üzere çimdikleme hareketlerini ağrı nedeniyle yapamama şikayetleri de görülebilir. Muayenede eklem düzeyinde tarak kemiğinin dışa hakikat kayması ve sivrileşmesi nedeniyle hal bozukluğu ve basamaklanma, eklemde hassasiyet ve çıtırtı sesi görülebilir” dedi.Dr. Öğr. Üyesi Kadir Uzel, hastalığın tedavisinde ait bilgi vererek kelamlarını şöyle sonlandırdı:”İlk olarak ameliyat dışı yani konservatif tedavilerle başlanır. Ağrı denetimi için non-steroid antiinflamatuar ilaçlar, başparmak dayanaklı el bilek ateli, fizik tedavi usulleri ve eklem içine kortikosteroid enjeksiyonu konservatif tedavi usulleri ortasındadır. Konservatif tedaviden yarar görmeyen hastalarda cerrahi prosedürlere başvurulur. Hasar görmüş ve aşınmış kıkırdak yüzeylerinin temizlenmesi, trapezium kemiğinin çıkarılması ve meydana gelen boşluğun tendon dokusu ile doldurulup bağ tamiri yapılması en sık uygulanan ve muvaffakiyet oranı yüksek olan tekniktir. Cerrahi sonrasında yaklaşık 1 ay atel uygulaması yapılır. Sonrasında fizik tedavi ve rehabilitasyon sürecine başlanır. Eklemin füzyonu ve eklem protezi uygulanması, yapılabilecek öbür cerrahi tedavi seçenekleri ortasında yer alır.”