Sercan Yıldırım’dan Fatih Terim itirafı! Galatasaray ve Felipe Melo kelamları

Son olarak Fatih Karagümrük’te forma giyen Sercan Yıldırım, verdiği karar ile futbolu bırakmıştı. Deneyimli isim, Galatasaray’ın eski teknik işvereni olan Fatih Terim hakkında Fanatik’e dikkat çeken kelamlar kullandı.

KÖKLÜ EKİPLERDE FORMA GİYDİ

Sercan Yıldırım, futbolculuk mesleğine 2005 yılında Bursaspor altyapısında başladı. Daha sonra 2011 yılında Galatasaray’a 3 milyon euroluk bonservis bedeli ile transfer oldu. Deneyimli isim, Galatasaray’dan sonra Sivasspor, Şanlıurfaspor, Balıkesir, Giresunspor ve son olarak Fatih Karagümrük’te forma giydi.

KARİYERİNDE 260 MAÇA ÇIKTI

33 yaşındaki eski futbolcu, toplam 260 resmi maçta forma giydi. Sercan Yıldırım, kelam konusu maçlarda 56 sefer rakip fileleri sarsmayı başarmıştı ve bunun yanında kadro arkadaşlarına 34 defa gol pası vermişti.

2020 YILINDA FUTBOLU BIRAKTI

Kariyerinde kıymetli ekiplerde forma giyen Sercan Yıldırım, 2020 yılında son olarak Fatih Karagümrük forması giydi. Deneyimli isim İstanbul temsilcisinden sonra futbolu bırakma kararı almıştı.

İşte Türk futbolunun tanınmış simalarından birisi olan Sercan Yıldırım’ın verdiği röportaj…

Öncelikle nasılsın, neler yapıyorsun?

Her şey pek hoş gidiyor. İşlerimden ötürü, biraz ağır geçiyor. Sercan Yıldırım Futbol Akademi’yi kurdum. Bunun dışında Uludağ Spor Kulübü’nü devraldım. Bu bahiste alttan oyuncu yetiştirip Uludağ Spor’da parlatıp Türk futboluna oyuncular kazandırmayı hedefliyorum.

‘KENDİ TESİSİMİ YAPACAĞIM’

Peki, bunu başkanlık olarak kıymetlendirebilir miyiz?

Çok emelli sahne vardır ya bu türlü, her türlü şey yapabiliyorsunuz. Ben, aslında hepsinde olmaya çalışıyorum. Sahanın içinde olmaya da çalışıyorum, sahanın dışında da bir şeyler yapmayı amaçlıyorum. Artık yatırım manasında, tesis inşaatına da başlıyorum. Kendi tesisimi yapacağım. Bu nedenle hoş adımlar attım, amaçlar doğrultusunda inandığım bir yolda bu türlü bir yatırım yapmak hem benim hem de Bursa ismine gurur verici… Bursa’nın şu anki durumunu da düşündüğümüzde, bu türlü bir başlangıcın hem Bursa hem de Türk futbolu ismine bedelli olduğunu düşünüyorum.

En azından ne yapabilirsen kârdır sonuç olarak…

Kesinlikle o denli. Bu kapsamda, hocalık planlarım da var.

‘HOCALIĞI DÜŞÜNÜYORUM’

Tam da o soruya gelecektim aslında. Futbol akademisine sahipsiniz ve bu kapsamda ne tıp planlarınız var. Gelecekte sizi teknik yönetici olarak görebilecek miyiz?

Aslında hocalık manasında, benim için biraz erken olduğunu düşünüyorum, zira erken yaşta futbola başlayıp bir sürü aksilikle karşılaştığım için ve sakatlıklarla uğraştığımdan ötürü… Bu yüzden, futbolu erken yaşta bırakmak zorunda kaldım. Lakin ben, her vakit yönetimsel kısımda kendimi bulduğumu söylerim. Bu nedenle, hocalık konusunda çok fazla düşündüm. Bu istikamette, hocalık konusunda kurslar ve seminerler olacak.

Gerekli eğitimimi aldıktan sonra hocalığı düşünmeye başlayacağım. Doğal ki bu kapsamda, kendi kulübümü yani kendi akademimi nereye kadar taşıyabilirim konusunu düşüneceğim ve hocalık konusunda emeklemiş olacağım. Daha fazla öğrenmeye çalışacağım ve tam manasıyla alttan yetişmeye çalışacağım. Sonuç olarak, hocalık konusunda eğitime ne vakit hazır olursam o vakit teknik yöneticilik için çalışmalarım başlayacak.

Maalesef malum soruya geleceğim. Bursa, kent olarak ve topluluk olarak sahiden çok büyük ve şampiyonluk yaşayan bir kulüp… Bu kapsamda, Bursaspor’un mevcut durumunu nasıl değerlendiriyorsunuz?

Şu anda hem pozisyon hem de yönetimsel manada çok büyük zahmetler var ve kulübün kayyuma atılma ihtimali kelam konusu. Nitekim de çok üzücü bir durum, zira Bursaspor kadrosu düştüğünde Bursa kenti de düşmüş oluyor. Vizyon manasında da düşmüş oluyor, amca toparlanır mı? Natürel ki toparlanır neden olmasın. Bu güç değil, lakin vakit alan bir şey. Bursa’da yaşayan iş insanları, daha evvel idarede yer almış tüm kulüp liderlerinin bir ortaya gelip kulübün bu duruma el atması gerekiyor. Belediyeler ve devletten de gerekli takviye geldiğinde, Bursaspor’u tekrar layık olduğu yere getirebiliriz. Bu düşüş aslında, ‘Biz nerelerde kusur yaptık’ sorusunun sorulmasını sağlayabilir ve bu durumdan ders çıkarılabilir. Şayet bu türlü yaparsak bu durumdan daha süratli bir formda çıkabiliriz.

Sen Bursaspor’un altyapısından yetişmiş, 15-16 yaşından itibaren üst düzeyde futbol oynayan ve Bursalı gençlerin o devirde futbolculuk için idolü olan bir isimsin. Senin altyapıdan çıktığın devirde, Vakıfköy diye bir gerçek vardı. O periyoda bakıp bu vakitle kıyaslarsak, Bursaspor’un kurtuluş reçetesi Vakıfköy’den mi geçiyor sence?

Tabii ki, mutlaka… Şu anda Bursaspor’un en kıymetli sıkıntılarının başında ekonomik külfetler geliyor. Bu kapsamda, altyapıya mı yatırım yapayım yoksa A Grup’ya mı halinde kimi tercihler ortaya çıkıyor. Borçlar çok fazla arttığı için maalesef altından kalkmak güç olacak. Bu nedenlerden ötürü altyapıya verilen kıymet daha da azalıyor. Bizim devrimizde altyapıya verilen değerle şu anda verilen kıymet ortasında maalesef bunu isteseler de her şey zorlaşmış durumda. Bu mevzuda yönetimsel birtakım olaylar devreye giriyor. Değişime yalnızca yönetimsel olarak bakmamak lazım; kulüp, taraftar ve şehirin daima birlikte bu zihniyette olması gerekiyor.

‘RÜYA GİBİYDİ’

Şimdi bu tatsız bahisten çıkarak senin Bursaspor’daki birinci yıllarına gitmek istiyorum. 16 yaşındaki Sercan’ın Bursa’daki harika çıkışı, bilhassa turuncu formasıyla Kocaeli deplasmanında attığı gol… O devirdeki duygunu, kent seni sahiplenişi ve hissettiğin o tatlı baskıyı bize anlatır mısın?

O periyotlar, benim için katiyen düş üzereydi, zira altyapısından yetiştiğim bir kadronun şampiyon olmasına kadar uzanan bir seyahat nitekim hayal üzereydi. Şimdi 20 yaşındayken Bursaspor’da şampiyonluk yaşadım. Bu yüzden, Bursa halkına ve Bursa topluluğuna bu memnunluğu tattırdığım için çok memnunum. Hakikaten çok büyük bir başarıydı ve şampiyon olmak çok zordur.

Bursa, hem kent hem de taraftar olarak çok büyük bir topluluk olmasına karşın, şu anda o muvaffakiyete baktığında bunun mucizevi bir şey olduğunu söyleyebiliyorsun değil mi?

Kesinlikle… Çok büyük bir pahaya biniyor, fakat bu bize çok fazla haz vermiyor. Keşke, her sene muvaffakiyete koşan bir Bursaspor tekrar o halde devam edebilseydi. Bu bahiste biraz hakkımız yenildi. Doğal ki çok yeterli geri dönüşler aldım, fakat değer bilme manasında her şey daha hoş olabilirdi.

‘RÜŞTÜ REÇBER BİZİM ŞAMPİYON OLMAMIZI İSTİYORDU’

Şampiyonluk maçında Beşiktaş’a karşı oynuyordunuz ve Fenerbahçe de kendi alanında Trabzonspor ile karşılaşıyordu. O maçlar oynanırken şampiyon olacağınıza inanıyor muydunuz, tam olarak neler hissediyordunuz?

Aslında, şampiyon olma talihimizin düşük olduğunu düşünüyorduk, zira Fenerbahçe maçını kazandığı takdirde şampiyon oluyordu. Maç içerisinde Fenerbahçe’nin gol attığını öğrendik ve herkesin modu bir anda düştü. Daha sonra gol yediğinde yeniden haber geldi ve modumuz yükseldi. Çok mucizevi anlardı. O periyotta, şuna da çok eminim ki bir Fenerbahçe efsanesi olan Rüştü Reçber de bizim şampiyon olmamızı istiyordu. Buna çok emindim (Gülerek). O heyecanı onda görüyordum. Çok zordu, fakat biz her şeye karşın inanıyorduk. Haber gelince de çok büyük hisler yaşadık. Güzel ki oldu ve yaşadık.

Tam da bu noktaya gelecektim. Bursa’da, taraftarla ortanın çok yeterli olduğu vakitler da oldu ve makûs günlerin de geçti.

Evet, fakat aslında abi kardeş bağına benziyor bu durum. Benim de kusurlarım oluyordu o devirlerde ve onlardan özür diliyordum. O vakitler, ortamızda çok farklı bir birliktelik vardı. Daha sonradan kimi yönetimsel yanlışlar yapıldı, bilhassa yanlış lider seçimleri oldu. Transfer siyaseti konusunda çok fazla yanlışlıklar yapıldı. Havaya giden paralar oldu ve bu duruma sahiden acıyorum. Ben gruptan ayrılıp geri döndüğümde, kimi oyuncuları gördüğümde hakikaten içim sızladı.

‘GEREKSİZ BİR TRANSFERDİ’

Bursaspor’a geri döndüğünüzde, ‘Bu ekipte nasıl olur?’ diye düşündüğünüz birileri var mıydı?

Balázs Dzsudzsák… Çok yetenekli bir oyuncuydu, fakat çok gereksiz bir transferdi. Brezilyadan 250 bin eurolara çok fazla oyuncu geldi. Yani, 15 milyon eurolar falan havada uçuşunca ve bu oyunculardan randıman alınamayınca büyük badire oluyor. İdareye bu mevzuda bir eleştirim var. Aslında bu eleştirim Türk futbolu için de geçerli. Balázs Dzsudzsák, birinci alındığı vakit Bursaspor’un yeri berbat haldeydi. Aslında, o devirde yalnızca 1 milyon TL üzere bir parayla taban olağanüstü hale getirilebilirdi. Yıldız transferleri yapacaksanız, onun yeteneğini göstermesi için güzel bir taban de sunmanız gerekiyor. Aslında, tam olarak da bahsettiğim bu. Stratejik yanlışlar yapıldı. Küçük şeyler, bazen büyük sonuçlar doğurabiliyor.

Gelelim şampiyonluk dönemine… Beşiktaş deplasmanında, yağmurlu bir İnönü akşamında, Ozan İpek’in golüyle 1-0 öne geçtiniz. Maçtaki momentum tam olarak size geçti ve sen o dakikalarda, Beşiktaş kalesine yakın bir noktada topu aldın ve şık çalımlarla ceza alanına girdin. Lakin, topu o kadar güzel getirmene karşın çok makûs bir vuruş yaptın. Tam da bu noktada, o anın Sercan Yıldırım’ın futbol mesleğinin özeti diyebilir miyiz?

Ne demek istediğini çok düzgün anlıyorum (Gülüyor)… Fakat, o yağmurlu havada top sürmek hakikaten çok zordu. Yaklaşık 110 metre top sürdüm o maçta ve o periyotta Beşiktaş’ta Ferrari diye bir oyuncu vardı. O maçta art adalesi çekmişti, beni kovalarken. Çok genç bir oyuncuydum. 20’li yaşlardaydım o devirde ve şampiyonluğa oynadığımız için üstümde çok büyük bir baskı vardı ve bu tip goller kaçırmam çok doğaldı. Çok fazla efor sarfediyordum ve kaleciyle karşı karşıya kaldığımda nabzım 200’lere çıkıyordu. Bu nedenle bazen goller kaçırabiliyordum. Fakat, bunu daha fazla geliştirebilirdim ve bunun üzerinde daha fazla çalışabilirdim. Ama, çok fazla aksiliklerle karşılaştım, natürel ki kendi yanılgılarım da oldu. Bu bahis biraz da bölümle alakalı aslında. O zamanki teknolojiye baktığımızda, şimdiki neslin çok şanslı olduğunu söyleyebilirim.

Zihniyet büsbütün değişti.

Aynen o denli, şu anda mentor manasında futbolcular psikolij dayanak alıyorlar ve şu anda bu tip olaylar çok gelişti.

‘HER ŞEY ÇOK FARKLI OLURDU’

Aslında o zamanki Sercan, bu teknolojik kaidelerde oynayabilseydi her şey çok farklı olabilir miydi?

Kesinlikle çok farklı olurdu, zira teknoloji sayesinde bedeninin her bölgesine ulaşıp ne sorunun olduğunu görebiliyorsun. Sakatlanma riskine bakabiliyorlar ve ben, iki tane çapraz bağ ameliyatı geçirdim. Bu durum da benim mesleğimi çok etkiledi. Yaşadığım sakatlıklardan sonra 6 ayın akabinde futbola geri döndüğümde, mentor manasında bana takviye sağlansaydı her şey çok farklı olurdu.

Bursa Atatürk Stadyumu’nda kapanış golü, Timsah Arena’da açılış golü senden geldi. Sercan Yıldırım olarak ismini Bursaspor’un tarihine yazdırmış bir isimsin. Bu husustaki görüşlerini almak isterim.

Bursaspor’un şu anki pozisyonu prestijiyle şunu düşünüyorum, ‘Acaba hakikaten tarih mi olacağız?’ Kulübün kapatılma durumu var ve kapatıldığında kazandığımız şampiyonluk da gidiyor. Aslında bu türlü baktığımızda, benim tarihe geçtiğim ekip silinmiş oluyor. Bu durum beni çok üzüyor ve şu anki pozisyona baktığımızda, bu durum maalesef gerçekçi geliyor. Bu nedenle ben de kendimi hocalık konusunda geliştirmeye çalışacağım ve o düzeye geldiğimde, herkes emin olsun Bursaspor için hiçbir halde bir beklentim olmadan elimi taşın altına koyacağım.

‘GÖREVE HER VAKİT HAZIRIM’

Bir gün, seni Bursaspor’un teknik yöneticisi olarak görebilecek miyiz?

Ben her vakit, hocalık konusunda Bursaspor’u bir yerlere getirmek konusunda hayaller kuruyorum. Ben vazifeye her vakit hazırım. Şu anda da hazırım ve irtibatta olduğum yöneticiler, liderler ve oyuncular var. Ben, şu anda biraz daha art planda kalmak ve hocalık konusunda daha ‘dolu’ bir Sercan Yıldırım olarak gelmek ve kendimi geliştirmiş olarak Bursaspor’a yarar sağlamayı amaçlıyorum.

Şimdi Galatasaray devrine geçiş yapalım. Aslında, potansiyelini tam olarak gösterememene karşın 2 şampiyonluk kazandığın bir devir oldu. O devrin başına döndüğümüzde, Galatasaray kulübüne birinci adım attığın ana gelirsen o vakitten neleri değiştirmek istersin?

Galatasaray konusundaki pişmanlığım, çok erken bir yaşta bu kadar büyük bir kulübe gitmemdir. Biraz daha olgunlaştıktan sonra Galatasaray’a transfer olmak isterdim. Yani, 20 yaşımda değil de 25 yaşlarımda gitmeyi tercih ederdim, zira o vakitler çok toydum. Bursa’da büyümüş ve yetişmiş birisi olarak İstanbul ürkütücüydü. Üzerimde daha fazla baskı olunca ve kendimi yalnız hissedince, bu beni çok etkiledi. Bursaspor’da parmakla sayılacak yıldız oyuncu vardı, lakin Galatasaray’ın tüm futbolcuları yıldızdı. Gittiğimde o hususta da bocaladım. Lakin, tüm bunlara karşın 2 şampiyonluk yaşadım. Bu tip şeyler olmasa tahminen 4. 5. şampiyonluğumu da yaşardım.

Senin kupa talihin olduğunu söylemek hakikat olur aslında.

Evet, kimi oyuncuların kupa bahtı olur ve ben de bunlardan birisiyim. Bu yüzden kendimi şanslı hissediyorum. Galatasaray’a gittiğim birinci devirde Kadıköy’de şampiyonluk kazandık ve bu çok ekstra bir başarıydı. Bunlar benim çok büyük bir zevkle bahsedeceğim anılar. Bu nedenle Galatasaray’ı Bursaspor üzere çok başka tutuyorum.

‘GEL DEDİLER GELDİM, GİT DEDİLER GİTTİM’

Peki Galatasaray devrin nasıldı?

Bunu her vakit söyledim. Ben, hiçbir vakit Galatasaray’a sorun çıkaran bir futbolcu olmadım. Hiçbir vakit ne de olsa mukavelem var, garanti bir para var kadroda kalayım demedim. ‘Git’ dediler gittim, ‘gel’ dediler geldim. Bonservisini al dediler aldım. Bu durum benim karakterimde de var aslında. Ben, hiçbir vakit para manasında sorun çıkaran bir insan olmadım. Maddiyata değer veren birisi değilim, her vakit huzurla yaşamak isteyen birisiyim.

Potansiyelini tam olarak ortaya çıkaramasan da Galatasaray’da 2 şampiyonluk yaşadın ve o kadar da makus bir periyot diyemeyiz. Çok kritik maçlarda da misyon aldın ve bunlardan birisi 7 Ocak 2012’de Samsun deplasmanıydı. 2-0 geriye düştünüz o maçta, lakin 4-2 kazandınız. O maçta sen de bir gol attın. Asıl merak ettiğim şey; o maçın devre ortasında Fatih Terim size neler söyledi? Nasıl bir motivasyon verdi?

Fatih Terim’in tesiri çok büyük. Fatih Terim, ferdî olarak futbolcuları motive ediyordu, fakat motivasyonu tüm grup özelinde yaptığında inanılmaz tesiri oluyordu. Resmen tüylerim diken diken oluyordu. Alana çıktığımda, o topu yiyesim geliyordu. Bu nedenle, genel olarak onun tesiri çok fazlaydı. Yalnızca o maç özelinde değil genel olarak her maç için farklı bir motivasyonu vardı.

Senin mesleğinde de çok kıymetli tesiri var…

Aynen o denli, nenim mesleğim özelinde de çok büyük bir tesir yarattı. Beni, Ulusal kadroya ve Galatasaray’a alan hocamdır. Bu yüzden, ben Fatih Hoca’nın hakkını ödeyemem. Şu anda çok fazla irtibatta olmasam da çok paha verdiğim bir isimdir. kalbim her vakit onunladır.

‘FATİH TERİM BENİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ’

Hocalık konusunda Fatih Terim’den tavsiyeler alacak mısınız?

Hocalık mesleğinde, Fatih Terim’den de tavsiyeler almak istiyorum. Bir gün müsait olduğu bir vakit, Fatih Terim’i ziyaret etmek istiyorum. Projelerimi ve amaçlarımı anlatmak istiyorum ve onun takviyesini almak benim için çok değerli.

Fatih Terim’in usulü nasıl sence. Onunla çalışırken zorluklar yaşadın mı?

Yaş olarak daha olgun bir devirde gitseydim, hakikaten çok farklı bir bağ kurabilirdik. Lakin hiçbir şey için geç değil ve ben her vakit öğrenmeye açık bir insan olduğum için ondan öğrenecek çok şeyim olduğunu düşünüyorum. Etkleyici bir isim ve ben onun usulüne ve duruşuna hayranım. Mesleği başarılarla dolu. Çalışılması nitekim çok keyifli bir hoca, tam futbolcuların çalışmak isteyeceği bir karakter…

Galatasaray’dan Sivasspor, Şanlıurfa, Balıkesirspor ve Bursaspor’a kiralık olarak gittin. Lakin, Balıkesirspor periyodunda Galatasaray’ı 2-0 yendiğin maçın birinci golünü attığında büyük bir his patlaması yaşayarak çok sevindin. O sevincin şahsî bir sebebi var mıydı? Zira taraftarlar sana o maçtan sonra çok kızdılar.

Kızmaları da çok olağan… Lakin, o gol sevincinin dediğiniz üzere şahsî bir sebebi vardı. Balıkesirspor’a gittiğim dönem öncesinde, Galatasaray’da oynamak için kampta çok çalıştım ve kendimi hazır hissediyordum. O periyotta, kadronun başına Prandelli geçmişti. Bana ‘git’ dediler. Ben de dedim ki, beni kampa götürün ve hoca beni görsün. Şayet benim hakkımda olumsuz bir rapor verirse, hiç problem çıkarmadan ayrılacağımı söyledim. Bir yandan da dönem öncesi kampına katılmayı çok istiyordum, zira kampa katılmadığınızda bedeliniz düşüyor ve sizi isteyen gruplar azalıyor.

Ancak, ben tüm bunların dışında Galatasaray’da oynamak için kampa katılmak istedim, lakin hiçbir formda geri dönüş alamayınca Balıkesirspor’la anlaştım. Orada meslek rekorumu kırdım. Kendi açımdan bakarsam çok düzgün bir dönemdi. O devirde, Balıkesirspor için her şeyimi verdim ve için çok rahat. Bu tıp durumları kim yaşasa, aslında o denli bir his patlaması yaşayabilir. Benim yansım asla Galatasaray topluluğuna yönelik değildi, beni kampa götürmeyen kişilereydi. O anda yapacağım tek şey kendimi göstermekti ve ben de gol atarak yanıt verdim. Taraftarlar bazen bu çeşit detayları bilmiyorlar ve doğal ki benim de birtakım kusurlarım olmuştur. Ben her vakit şunu söylerim; ne oluyorsa yeterli ki oluyor. Ne olmuyorsa da yeterli ki olmuyor…

‘MELO KENDİSİNE YEDİREMEDİ’

Ve sonraki sene Galatasaray’ın kampına katıldığında, Melo seni Balıkesirspor maçındaki gol sevincinle karşıladı. O anda neler hissettin, aranızda nasıl bir sohbet oldu?

Melo, bu biçim şeyleri çok severdi. Onunla da aramız çok güzeldi. Gazetecilerin olduğunu da biliyordu aslında. Bunun gündem olacağını bile bile yaptı, lakin makus bir niyeti yoktu. ‘Melo, Sercan’a ayar verdi!’ haberlerini falan görünce, olumsuz üzere göründü. Lakin, ben bunlara aldırış etmedim. Sonuçta benim yakın arkadaşım. Demek ki Melo, bunu kendisine yediremedi. O hareket aklında kalmış ki yaptığım o hareketi bana hatırlattı. Bu yüzden, bu durum katiyen kendi ortamızda olan bir şeydi. Ben, herkesle çok güzel anlaşırdım.

Takıma döndükten sonra neler yaşandı?

Aslında çok güçlü bir Sercan olarak kadroya döndüm. Lakin, Inter ile oynadığımız maçta kendi taraftarımız tarafından yuhalandım. O devirde Hamza Hamzaoğlu vardı ve bana, ‘İki üç gol atarsın ve her şey unutulur’ dedi. Ben senin kalbini biliyorum dedi, zira beni genç ekiplerden beri tanıyan bir hocadır. Ben de hocama, istenmediğimi ve bu yüzden ayrılak istediğimi söyledim. Ben, o devirde kendi isteğimle Galatasaray’dan ayrıldım ve daha sonra Hamza Hamzaoğlu da Bursaspor’a geldi. Birlikte çalışma fırsatı da bulmuş olduk.

Peki, şöyle bir mesleğine baktığımızda, senin için kırılma anı neydi?

Kariyerimde, birçok kırılma anı yaşandı. Bursaspor’daki birinci dönemlerimde Samet Aybaba hocaydı ve ekibin 4. forveti olarak başladım. 15 yahut 16 yaşlarımdaydım. Birinci çıkış yaptığım devirler. Gruptaki 4. satrfordum, lakin başka 3 oyuncudan daha düzgün olduğu düşünüyordum ve oynayamadığımda adeta çıldırıyordum. Kampta moralim çok bozuktu, zira iki 11 çıktığında bile yer bulamıyordum. Avusturya’dan Bursa’ya döndük ve İnegölspor’la hazırlık maçımız vardı. Ligin başlamasına da tam 2 hafta kalmıştı. Yeniden iki 11 çıktı ve ben yoktum. O devirde ya birisi sakatlanacaktı ya da hocanın inisiyatifine nazaran son 5 yahut 10 dakika kala oyuna girecektim.

‘İLK 6 MAÇ, 5 GOL’

O vakitler, grupta Marcelinho diye bir oyuncu vardı ve 65. dakikada sakatlandı. maçın bitmesine yarım saat varken oyuna girdim ve gayret 0-0 devam ediyordu. Oyuna girdikten sonra maçı 2-0 kazandık ve 2 golü de ben attım. Bir hafta sonra bir hazırlık maçımız daha vardı ve bir baktım birinci 11’deyim. O maçı da 1-0 kazandık ve golü ben attım. Daha sonra lige başladık ve ikinci maçımızda Gençlerbirliği’ne karşı 2 gol attım. O dönem başı, birinci 6 maçta 5 gol attım. Birinci dönemimde, Milan Baros’la gol krallığına oynadım ve yaşım daha 17’ydi. Benim için kırılma anı, Marcelinho’nun sakatlanması ve benim kendimi göstermemdi.

Kariyerimdeki olumsuz süreç ise Bursaspor’da Paul Leguen vaktiydi. Tam formayı alacağım vakitte, çapraz bağım koptu ve o günden sonra gördüğüm muamele ve yaşadığım olaylar çok berbattı. Transfer de olamadım. Para ve maddiyat durumları da işin içine girince psikolojim bayağı bir bozuldu. Futbolu erken bırakma nedenlerimden birisi de o periyottu. O süreç beni çok etkiledi. O periyotta, Bursaspor’un yönetimsel kısmından hiçbir dayanak alamadım. O periyotta gereğince sahiplenilmedim. Futboldan bir müddet uzaklaşmamın ve Survivor’a gitmemin nedenlerinden birisi de mutlaka o devir olmuştur.

Sen, 15-16 yaşlarında çıkış yapmış yetenekli bir genç yıldız adayı olarak o devirde çok büyük bir tesir uyandırmıştın. Pekala, şu ana dönersek tıpkı senin üzere yeterli bir çıkış yapan Fenerbahçe’nin yıldız adayı Arda Güler hakkında ne düşünüyorsun, ona ne çeşit tavsiyelerin olur mu?

Yeteneğini hiç tartışmaya bile gerek yok. Yalnızca, ona söyleyeceğim şey şudur ki katiyetle dayanak almalı ve yalnızca alana odaklanmalı. Hakikat tercihler yapması için yanındaki beşerler çok kıymetli. Ailesi dışında hem menajerlik hem de mentorluk manasında seçimlerini çok yeterli yapması gerekiyor. Gezdiği yerler ve dolaştığı şahıslar çok büyük bir etken, şayet bu tıp olaylara dikkat ederse yurt dışında bizi değerli kadrolarda temsil edebilir.

‘ARDA GÜLER, BARCELONA’DA OYNAYABİLİR’

Sence Arda, Avrupa devlerinden hangi ekipte oynayabilir?

Enes Ünal’ın ilerlediği yol, çok hakikat. Natürel ki Enes Ünal ile Arda Güler çok farklı oyuncular. Enes, çok çalışkan bir oyuncu ve yeteneklerini azamide gösterebiliyor. Çapraz bağları koptu onun da çok geçmiş olsun. Bence İspanya Ligi’nde rahatça oynayabilir bence. Transfer süreçleri de güç periyotlardır aslında, zira aidiyet duygusu diye bir şey vardır.

Bu benim için de geçerliydi. Mesela ben Sivas’a transfer olduğumda tam olarak ahenk sağlayamadım, lakin Balıkesirspor’da çok rahattım. Kültür olarak Bursa’ya daha yakın olduğu için kendimi daha rahat hissediyordum. Bu tip şeyler çok büyük etkenlerdir. Artık, Arda Güler Barcelona’ya gitse ve başarılı olamazsa, Arda makûs futbolcu olmayacak. Daha yaşı küçük ve sağlıklı karar veremeyebilir. Bu hususlara karşı, bakış açımızı değiştirmemiz gerekiyor. Bilhassa taraftarlarımız farklı açılardan baksalar her şey daha kolay olabilir. Bence, Arda kardeşimiz Barcelona’da katiyetle oynayabilir.

Büyük bir potansiyelin vardı ve futbolu erken bıraktın. Bu periyotla ilgili bir pişmanlığın var mı?

Belki biraz daha oynayabilirim, lakin yaptığım hibir şeyden pişmanlık duymuyorum. Survivor devrinde, değişime gereksinimim vardı ve oraya gittim. Pişman değilim ve bana çok düzgün geldi. Mental açıdan niyetlerimi ileriye taşıayacak birçok tecrübe yaşadım. Yalnız kaldım ve karakterim daha da oturdu, sağlıklı kararlar verdim. Ne yaşadıysam, yeterli ki yaşadım diyorum.

En keyif aldığın futbolcu?

Batalla.

En çok güldüren?

Ali Tandoğan

en yeterli anlaştığın futbolcu?

Çocukluk arkadaşım Serdar Aziz.

Yanında kendini en rahat hissettiğin?

Kesinlikle Ömer Erdoğan. Tam bir kaptandı.

Seni en çok zorlayan isim?

Lugano çok pislikti. Bilica da öyleydi, lakin Lugano çok üzücüydü.

Takımda, anlatacak şeyi hiç bitmeyen oyuncu?

Tuna Üzümcü.

En çok abartan?

Aklıma gelmedi ya şu an…

En uygun giyinen?

Erdem Özgenç çok ehemmiyet verirdi. En uygun giyinen demiyim, zira şeklimiz uymuyordu pek, fakat çok ehemmiyet verirdi. Serdar Aziz de çok düzgün giyinirdi.

Serdar Yüce’yle bir anınız var mı pekala?

Mesela saat alırdı, bir anda. Güzeline gitmediğinde, benim yanıma gelip saat nasıl, hoş mi diye sorarak bana satmaya çalışırdı. Ben de alırdım. Bir defa çantasını da aldım.

Takımdaki en tavırlı (Cimri)?

Tabii ki de İvankov. Bu hususta tepe…

En bonkör?

Ali Tandoğan ve Ömer Erdoğan…

En iş bitirici ve çözümleyici… Çözemeyeceği hiçbir iş olmayan?

Acun Ilıcalı (Gülerek).

En yetenekli?

Volkan Şen çok yetenekliydi.

En uygun kaleci?

Muslera.

En düzgün hoca?

Fatih Terim.

Saha içerisinde en fazla sorumluluk alan kişi?

Batalla. Büyük bir 10 numaraydı. Alex de Souza da o denli bir futbolcuydu. Karşılıklı oynadığımdan en keyif aldığım futbolcu Alex de Souza’ydı.

En yeterli müzik söyleyen?

Semih Kaya, saz da çalardı.

En çalışkan?

Ömer Erdoğan. Kaptan…