Yolunuz açık olsun! Göztepe ve Bodrumspor

Bülent Buda: Uzun ortadan sonra Yasin alanda. Bu defa atağın merkezinde. Âlâ, sağlıklı ve de zinde göründü. Oyunun içindeydi. Tesirli hareketleri oldu. Sözgelimi, 23. dakikada bir duran top servisi. Art direk Atınç’a… Al da at dercesine. Atınç’ın baş dokunuşu, çerçevenin dışına düştü. 70. dakikada Bodrum kalesine yükselttiği top fantastikti. Ngalina uzak köşeye dokunuş ve hoş gol. Atınç çok şey Göztepe için. Bir de rakiplerine o alaycı bakışlarından vazgeçse… Kaleyi teslim aldığından günümüze Arda’nın birinci vahim yanlışı mı? (Bacak arası) talihsizliği mi? Olur bu türlü şeyler ayak topunda. O çok düzgün bir kaleci. Neyse uzatmayalım. Play Off’ta tekrar Bodrum’la birlikteler. Ege’den iki ekip ligden düştü. Bir ekibimizi Süper’e taşıyabilsek memnun olacağız…

Fatih Tanfer: Göztepe, gelişen kadro oyunu ve oyuncularıyla büyük bir çıkış yaptı, adım adım Play Off’a geldi… “Göztepe hiçbir vakit tezsiz olamaz” niyetimin ardındayım. Güçlü topluluk, mükemmel bir seyirci ve yarattığı ambiyans… Bodrumspor karşısında denetimli, yetenekli ve pas yapma özelliği olan oyuncularıyla, rakip defansın ardına dik ve yanlışsız oynadı. Konumlar aradı… Defansı temaslı ve daha sert bir savunma yaptı. Canlı, canlı ve gerçek atılımları vardı. Birinci yarı, Atınç’ın başı hariç, iki grup ismine da konum yoktu. İkinci yarıda grup sert ve agresif bir yapıyla oynayıp alan bırakmadı ve sonunda golü buldu. Fakat 4 dakika sonra kusurlu bir golle durum 1-1 oldu. (Futbolun içinde bu türlü yanılgılar vardır.) Atınç, Arslanagic, Buyruk, iki istikametli çok âlâ oynuyorlar. İsmail Köybaşı ve Tarık, âlâ hamleye çıkıyor. İsmail’in skor manasında da her geçen gün büyük katkısı oluyor. Yalçın, her geçen gün daha olumlu oynuyor. Atakta Ngalina’yı çok beğendim, canlılık getirdi… Göztepe ismine en büyük avantaj, coşkusu, agresif ve canlı oyun yapısı… Maç berabere bitince Bodrumspor kendi alanında oynama avantajını elde etti. Cuma günü şahane bir Play Off karşılaşması izleyeceğimize inanıyorum.

Mehmet Demirtaş: Play Off biletini ceplerine koyan iki Ege grubu Bodrumspor ile Göztepe’nin çabası, saha avantajını belirlemesi açısından değerliydi. Göztepe, öne geçtiği müsabakada, genç Arda’nın ikramına duyarsız kalmayan Samet’in golüyle eşitlikle dönmek durumunda kaldı. Böylelikle Play Off çeyrek finalinde saha avantajını da altın tepside Bodrumspor’a sundu. Artık iki grup, tekrar Bodrum’da rakip olacak. Cuma günü bizleri heyecan dozu yüksek bir maçın beklediği kaçınılmaz. Spor Toto 1. Lig’de Play Off maçları, Cuma günü oynanacak. Bodrumspor-Göztepe 17.00’de, Sakaryaspor-Eyüpspor maçı ise 20.00’de… Bu maçların tertibini tayin eden akıl, 2 haftadır TFF 1. Lig’deki tüm maçları tıpkı gün ve saatte oynatırken heyecan dozu yüksek çeyrek final müsabakalarını niçin tıpkı saatte oynatmaz ki? Bilhassa 17.00 maçı da 20.00’ye alınamaz mıydı? Neyse uzatmayalım. Bu dönem Harika Lig’de 8 İstanbul kadrosu uğraş etti. Ümraniyespor ligden düştü. TFF 1. Lig’de Pendikspor ve Eyüpspor, Üstün Lig için Play Off oynayacak. Yani, bu iki ekipten biri daha Muhteşem Lig’e çıkacak olursa önümüzdeki dönem yeniden 8 İstanbul grubu olacak… Gerçekçi olmak gerekirse, boş tribünleri izlemektense Göztepe, Sakaryaspor ve Bodrumspor üzere seyircisi değil, taraftarı olan kulüplerin Üstün Lig’de olmasını yeğlerim. Elbette İzmirli olarak gönlümüz Göztepe’den yana. Bilhassa final maçlarında genç Arda’ya büyük iş düşüyor. Haftalardır yazıyorum, bilhassa Arda’nın mental olarak sıkı hazırlanması gerekiyor. Sevgili Arda kardeşim, seni A noktasına götüren şey B noktasına götürmeyebilir. Yolu öğrenmek için birtakım deneyimler edinmek gerekir. Yeterli ya da berbat; her deneyim senin gelişimin için çok değerli. Hayatta en kıymetli şey deneyimdir. Zira, kazanmak için kaybetmek gerekir…

Kanatsız da uçulur

Bülent Buda: Samet’in golü, Play Off’un oynanacağı adresi belirledi. Keşke farklı gruplarla oynasalardı… Ege’den bir Üstün Lig beklentisi. Yani Pendik’le final oynama umudu. Neyse, sağ kanadın akan adamı Üzeyir döndü nihayet. Güya biliyorlarmış üzere, bir maç daha sıkı bir hazırlık maçı oynadılar. Bakalım tekrarında neler olacak? Sıkı, netameli, sert bir lige çıktılar, birinci yıllarında övünecekleri bir muvaffakiyete ulaştılar. İsmet Taşdemir ile arkadaşları, pahalı bir iş başardılar. Eskidikçe tadı hoşlaşan, pahalı, nitelikli kaptan Kenan ile ekip arkadaşları da öyle! Kimsenin ummadığı, beklemediği, kocaman bir iş çıkardılar.

Fatih Tanfer: Göztepe’den alacağı 1 puanın alanında oynama avantajını getireceğini bilerek, denetimli ve topun kendisinde kalmasını sağlayan bir anlayışla gayret etti. Bodrumspor’un ekip olarak en büyük artısı, birlikte oynaması ve gerçek kurgusu. Birinci yarıda iki ekip için de durumu olmayan bir maçtı. İkinci yarıya Göztepe daha tesirli başladı, golü buldu. Bodrumspor, 4 dakika sonra Samet’le beraberlik golünü attı. Hamlenin tesirli oyuncuları Gökdeniz ve Kenan Özer, istenen üretkenlikte değildi. M. Mohammed harikulade oynadı. Çok koşan ve baskı yapan bir oyuncuydu. Bodrumsporlu oyuncular, kalan kısımda kalelerini yanlışsız savunma yaparak düzgün korudu; sistem futbollarıyla öne çıktı… Artık Cuma günkü Play Off maçını bekliyoruz. Ne olur bilemem. Bildiğim tek gerçek, dayanılmaz bir heyecan olacağı.

Mehmet Demirtaş: Geçen dönem Play Off’tan çıktığı TFF 1. Lig’de tarihinde birinci kere gayret eden Bodrumspor, bu dönem da Play Off oynamaya hak kazandı. Dönem başından itibaren fevkalade keyif veren maçlarına şahitlik ettik. Bilhassa meskeninde oynadığı maçlarda cömert davranmayıp hanesine 3 puanı yazdırabilseydi, tahminen de direkt Harika Lig anahtarını almıştı. Her şeye karşın çabalarını ve keyif veren futbollarını sürdürüyorlar. Göztepe’den aldıkları 1 puanla Play Off çeyrek finalinde konut sahibi olma avantajını da kaptılar. Cuma günü düğüm çözülecek. Bodrumspor, sistem ekibi olarak buralara kadar geldi. Futbolu çirkinleştirmeden, pas odaklı ve taktik anlayışından sapmadan oynayan bir ekip. Birinci yıllarında geldikleri nokta çok büyük muvaffakiyet. Ne diyelim, âlâ olan ve hak eden kazansın…

Altınordu nereden nereye?

Bülent Buda: Aslında her şey Erzurum hezimetiyle bitmişti. Tekrar de umut işte, tükenmiyor. Tahminen Rize’den bir galibiyet, tahminen çok uzak mümkünlük Bolu’nun Erzurum’u Erzurum’da yenmesi. Olmadı. Lakin tekrar de aslanlar üzere yarıştılar. Ali Emre kalesinde büyüdükçe büyüdü. Tekrar acınacak halimize gülelim diye Emircan ile Ali kulübeye çekildi. Her ne düşündüyse büyük akıl lakin ağlanacak halimize gülümseten teşebbüsler bitmedi ve de yetmedi! 82. dakikada Ali Özgün ile Ahmet Dereli, yani iki 9 numara oyuna alındılar… Gol atsalar ne olacak ki? Erzurum, Bolu karşısında 2 farkla önde. Ben bu kadrosu, bu çocukları yıllardır izliyorum. Böylesine akıl dışı yalpalamalara birinci sefer tanıklık ediyorum. Çok üzgünüm. Yazıyı burada kessem âlâ olacak!

Fatih Tanfer: Rizespor maçının son düdüğü çalıp küme düşmesi katılaşınca, Altınordu’nun sevenlerinde büyük bir hüzün olduğu gerçek… Konutunda kaybettiği Erzurumspor maçı sonrası alandan bir arada ayrıldığım Altınordu sevdalısının “Kendimi ruhsal bir enkazın altında hissediyorum” kelamına karşılık, “Rize maçını bekle” demiştim. Lakin olmadı… Altınordu, tabir yerindeyse türbülansa girdi ve çıkamadı. Altınordu’nun, futbol ismine sağlıklı ve güçlü bireyler yetiştirmek için yaptığı hizmet, Türkiye ismine hakikat bir örnek… Küme düşmesi hiç de düzgün olmadı, lakin hayat devam ediyor… Mehmet Lider, futbolda yarışmacı haklarının bölümü konusunda görüşmeler yapılacağını söz etti. Beni keyifli eden, “Bu toprakların çocuklarıyla ilgilenmeyi sürdürecektir” sözü…

Mehmet Demirtaş: 100. yılında Altınordu, TFF 2. Lig’e düştü. Futbol iktisadı değişti. Maliyetler yükseldi. Bu kulüpten pek çok yıldız yetişti. Bilhassa son iki dönemde ekip kalitesi de düştü. Hüseyin Hoca sonrası Altınordu treni raydan çıktı. Her şeye karşın özkaynak sisteminden yetişen oyuncuları ve de yabancısız takım yapısıyla bir savaşım verdiler. Bu ortada anladık ki bir defa düşmeyegör. 100 yıllık ulu tarihe duyulan hürmet ve sevgi bitmiş. Deplasmanlarda canımızı acıtan ‘Altınordu kümeye’ tezahüratlarıyla karşılaştık. Uzun lafın kısası, lale periyodu de bitti. Gelirler azaldı. Sevgili Lider Seyit Mehmet Özkan da yoruldu ve bırakıyor. Herkes Altınorduluydu lakin kent insanı o denli ayrıştırıldı ki, birlikte hareket etme yeteneğini kaybetti. Küme düşmemesi mucizelere kaldığı anlarda bile tribünlerde yalnızca bando sesi ve bir küme taraftarı haricinde destekleyeni, ateşleyicisi yoktu. Ve sonuç… Acil olarak yaşanan buhrandan çıkıp bundan sonra neler yapılacağı konuşulmalı. Ortak akılla bir yol bulunmalı. Altınordu, mükemmel tesisleri ve güçlü altyapısıyla özüne dönmeli. Yetiştirirken yarışmacı kimliğini bir an önce geri kazanmalı…

İnananlar hep kazanır!

Bülent Buda: Şampiyonlar üzere sevinçli, memnun; başarmış olanların gülen yüzleriydiler. Bu hoş ve de pahalı gün eksik kutlandı. Tribünler tıklım tıklım olmalıydı. Bu çocuklar eksik bırakılmamalıydı. Bu onurlu sevinci birlikte kucaklaşarak anlamak, farkına varmak, yaşamak… Büyüklük kelamda değil, harekette ve de çoğalmadadır. Ceyhun üzere, Tolga üzere… Altay’ın var oluşundan günümüze en büyük golcü, hoş insan Marco’nun yanında olmaktır… Alsancak’ın açık tribünlerinde Stanley Clarke, Bayram Dinî, Akın Barhan’ı ve o harika grubu izlemeye çocuk yaşlarımda başladım. Büyük Altay’ın geçirdiği tüm evrelere tanıklık ettim. O uzun soluklu süreçte tekrarlıyorum, en büyük golcü bedelli insan Marco Paixao, geleceğin yıldızlarından Arda, yüksek nitelikli bir vuruşla açılışı yaptı. Oyun alanındaki gençliğin kokusu güya televizyon ekranından fışkırıyor, izleyenleri kendinden geçiriyordu. Çabucak unutmadan, skor tamamlanınca sizce Arda niçin oyundan alındı? Muhafazaya alınan pahalı bir mücevher güya. Hele o Eren’in, hakem hanımefendinin bitiş düdüğüne kadar tükenmeyen gücü. Neyse, burada bitirelim. Daha çok konuşup yazacağız bu kıymetli ekibi, bu çocukları. Tekrar kutlu olsun…

Fatih Tanfer: Altay, Tuzlaspor karşısında mağlup duruma düşmesine karşın dirençli bir oyunla rakibine üstünlük sağladı. Pas yaptı, tesirli presiyle rakibine alan bırakmadı ve süratle atağa çıktı. En kıymetlisi, grup halinde de daha derli toplu bir imaj sergiledi. Genç Arda’nın golü, herhalde yılın en uygun gollerinden birisi olacaktır. Altay, yaşadığı birçok ekonomik sıkıntıya, 3 puanının silinmesine ve bütün aksiliklere karşın, dönemin en dikkati çeken gruplarından biriydi… Ağabeyler ve gençler, birlikte büyük bir muvaffakiyete imza attılar… İstisnai maçlar hariç, dönem boyunca disiplinli, fizikî eforu yüksek ve güçlü oyunculardan şurası bir kadroydu. Ağabeyler, mükemmel bir performans sergilerken, gençler heyecan ve umut verdi. Türk futboluna yeni gençler armağan edildi. Altay’ın artısı, oyun planının oturması ve istikrarıdır. Elbette yeniden gol hükümdarı olan Marco Paixao’nun fevkalade başarısı da alkışı hak etti.

Mehmet Demirtaş: Tüm aksiliklere karşın, başta Lider Ayhan Dündar, Tuna Üzümcü ve de oyuncular olmak üzere, büyük bir özveriyle gemiyi inançlı limana yanaştırdılar. Çok bedelli olan bu varoluş çabası, tek sözle büyük alkışı hak ediyor. Artık önlerinde bir genel konsey var. Bence Ayhan Dündar önderliğinde bir konsorsiyum kurulup Altaylıyım diyen gerçek Altaylılardan oluşan, güçlü bir idareyle yola devam edilmeli. Bu dönem gösterdikleri performansa duyarsız kalan, sözümona Altaylıların da artık bu kulüp için adım atması kaçınılmaz. Umut ediyorum ki, bilhassa Tuna Üzümcü’nün günlerdir bulunduğu takviye davetine gerçek Altaylılar duyarsız kalmaz.

Olmak ya da olmamak

Bülent Buda: Hiç de 5 gollük yenilgiyi hak edecek bir oyun sergilemediler. Hele ikinci yarının birinci dakikasında Burak, elverişli konumda meşin yuvarlağa düzgün bir dokunuş yapabilse çok şey farklı olabilirdi. 56. dakikaya kadar oyunda tabelayı dönüştürecek gelgitler var. Lakin 59. dakikadan sonra başlayan, konuk kadronun akan futboluna karşı koyamadılar. Haliyle sulara sellere boğuldular. Regattin, Kappel. Bu adamlar ligin üstünde. Birlikte aldılar skor tabelasını, doruklara taşıdılar. Bu oyun gizemlidir. Anlaşılmazdır. Çözümlenemezdir. Neyse, fazla başları ütülemeyelim. Olayı toparlıyorum. Her şey hoş olacak derken bir fırtına ve bir yağmur. Akan sular alır götürür her şeyi, önünde duramazsın. Yeri gelmişken, Sevgili Liderim stat işini çözümleyin lütfen. Bu ortam, gelen konuk ekipleri keyifli ediyor. Başımıza bir hal gelmezse seneye görüşürüz…

Fatih Tanfer: Aylar önce Manisalı bir arkadaşım, “Umarım, Pendikspor’la konutumuzda final maçı oynarız” demişti. Hayaller hoş, lakin gerçekler apayrı… Konutunda 5-1 üzere farklı bir skorla yenilip tek sözle hayal kırıklığı yaşattı. Manisa FK, grup halinde koşmadı, gayret etmedi. Orta alan oyuncuları, rakibini değil gölgesini takip etti. Defansa gelince… Konutlara şenlik… Yerleşim sorunu üst seviyedeydi… Artan yorgunluk, bırakılan boş alanlar ve ferdi kusurlar sonrası bu makûs sonuç ortaya çıktı. Şuna üzülüyorum… Bu güçlü takımın çok daha güzel yerlerde olması gerekirdi…