Zelzeleye yakalanıp çadırda kalan küçük Mehmet: Kitap istiyorum

Zelzeleye yakalanıp çadırda kalan küçük Mehmet: Kitap istiyorum

Antakya’nın Tanışma Mahallesi’nde yaşayan Sultan Keser’in (35), eşi ve 6 çocuğuyla birlikte yaşadığı meskeni, Kahramanmaraş merkezli sarsıntılarda ağır hasar gördü. Keser de hasarlı konutlarına dönemeyen öteki depremzedeler üzere, ailesi ile birlikte çadıra yerleştirildi. Keser ailesi, Tanışma Ortaokulu’nun bahçesine kurulan çadırda yaşamaya başladı. Zelzelelerin akabinde eğitim öğretime orta verilmesi nedeniyle, ailenin 6 çocuğu da çadırda kendi imkanlarıyla derslerine çalışmaya başladı. Sultan Keser’in ilkokul 4’üncü sınıfa giden oğlu Mehmet Sefa Keser, kitap istediğini öğretmenine iletti. Öğretmeni aracılıyla çektiği bir imgeyi toplumsal medyada paylaşan Mehmet Sefa Keser, oyuncak, yiyecek, giysi yerine yetkililerden kitap istedi.

‘OKULSUZ KALDIK, KİTAP İSTİYORUM’

Matematiği çok sevdiğini ve büyüdüğünde bilim insanı olmak istediğini söyleyen Mehmet Sefa, okula gidemediğini söyleyerek, “Deprem günü uyuyordum. Sarsıntısı hissedince kalktım. Yatakların altına sığındık. Babam geldi beni tuttu. Zelzele bitince babam bizi otomobile indirdi. Otomobilde 2 gün kaldık. Daha sonra römorkta çadır yaptılar. Onun içerisinde kaldık. 4’üncü sınıfa gidiyordum. Çalışkandım, öğretmenimiz de bizi seviyordu. Sarsıntıdan sonra arkadaşlarımın birçok kentten ayrıldı. Kimileri İstanbul’a, kimileri Ankara, kimileri da öbür kentlere gittiler. Artık okulsuz kaldık. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Öğretmenimiz bize canlı ders veriyor. En büyük hayalim bilim insanı olmaktı. Bunun için çok çalışıyordum. Matematiği çok seviyordum. Zelzele olunca eğitimimiz kısıtlandı. Kitap istiyorum. Eğitim kısıtlanırsa meslek sahibi olamayız” diye konuştu.

‘ÇOK SIKINTI, ANLATILMAZ BİR DURUMDU’

Deprem anında bir çocuğunun yatılı olarak okuduğu okulda olduğunu söyleyen Sultan Keser ise o anları şöyle anlattı:

“Hepimiz yatıyorduk. Zelzelesi hissettiğimizde çocuklarımızın odasına koştuk lakin hiçbir şey yapamadık. Zelzelenin bitmesini bekledik. Bir çocuğum o sıra okuldaydı. 5 çocuğum konuttaydı. Sarsıntının durmasını bekledik, daha sonra sokağa indik. Daha sonra da meskenleri bıraktık, çıktık. Ayağa kalkıyoruz, duramıyoruz. Çocukları indirmeye çalıştık fakat 5 çocuğumuzu birden zelzele anında alıp inemezdik. O gece hiç yatamadık. Çok berbattı, anlatamıyorum. Çocukları otomobillere yerleştirdik. Biz dışarıda bekliyorduk. Yemek aklımıza dahi gelmedi. Çok güç, anlatılmaz bir durumdu. Okul bahçesine geldik. Çadır yoktu, römorklarda bir hafta kaldık. Daha sonra AFAD çadır getirdi. O günlere nazaran artık çok uygunuz. Fakat tekrar de çocukların bakımı çadırda çok güç oluyor. Konteyner olsa uygun olur lakin buna da şükür ediyoruz. Meskenlere hiç giremiyoruz, korkuyoruz. O riski göze alamam. Şimdilik çadırdayız.”

‘HİÇ KİTAP GELMEDİ’

Çocukları için eğitimin en değerli şey olduğunu söyleyen Sultan Keser, “6 çocuğum var ve hepsi okula gidiyordu. Artık eğitim durdu. Hiçbir şey yapamıyoruz. Öğretmenler arıyorlar, canlı ders yapmak istiyorlar. 6 çocuğum o derse nasıl katılabilir. İnternet sorunu da var. Kendi imkanlarıyla işledikleri dersi tekrarlıyorlar fakat çocuklarımız için eğitim istiyoruz. Geri kalmasınlar. Yalnızca benim çocuklarım için değil, bütün çocuklar için bunu düşünüyorum. Bölgeye her şey geldi fakat çadırlara kitap hiç gelmedi. Çocuğum 1’inci sınıfa başlayacak lakin ben çocuğumu nasıl yönlendireceğim. En azından kendi imkanlarımızla kitaplar gelince bir şeyler öğretelim” dedi.