Kayıp mühendis yiğit Acar’dan 355 gündür haber alınamıyor

Portekiz’in Porto Limanı’na ulaşmak için Mısır’ın Suez Limanı’ndan demir alan, Liberya bayraklı, 172 metre uzunluğunda ve 27 metre genişliğindeki ‘Dema M’ isimli genel kargo taşıyan gemide, 4’üncü mühendis olarak çalışan gemi ve makine mühendisi Yiğit Acar’ın (24), 7 Eylül’de gemide olmadığı tespit edildi. Süveyş Kanalı’nı geçip, açık denizde seyreden gemide mürettebatın aramalarında Acar, bulanamadı. Kaybolduğu gün gemide görüldüğü öne sürülen mühendis için gidilen rota üzerinde arama yapıldı. Dışişleri ile Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığı’nın da teşebbüsleriyle başlatılan arama-kurtarma çalışmalarında da mühendisin izine rastlanmadı.

VALİZİ AİLESİNE GÖNDERİLDİ

Yiğit Acar’ın eşyalarının bulunduğu 2 valizden 1’i, Portekiz Konsolosluğu’ndan İstanbul’a, buradan da Şebinkarahisar Savcılığı’na gönderildi. Savcılık vazifelileri, aileye Acar’ın eşyalarının yer aldığı valizi teslim etti. Savcılık, valizden çıkan, Acar’a ilişkin cep telefonu ve bilgisayarı incelemeye aldı. Acar’a ilişkin başka valizin ise bulunamadığı belirtildi. Acar’ın bilgisayarında rastgele bir aksiliğe rastlanmadığı, cep telefonundaki incelemenin ise sürdüğü belirtildi.

Giresun’da yaşayan ailesi de 355 gün evvel kaybolan evlatlarından gelecek hoş bir haber bekliyor. Mühendisin yolunu umutla gözleyen ailesi, çocuklarının geride bıraktığı kıyafetlere ve en son çekinildikleri fotoğraflara sarılıp, hasret gideriyor.

‘BELİRSİZLİK BENİ ÖLDÜRECEK’

Oğlunun akıbetini öğrenmek istediklerini söyleyen baba Sinan Acar, “1 yıldan beri ümitle bekliyorum. Bu ümit olmazsa yaşayamam. 1 yıldan beri, hala konutumun perdesini açmadım. Oğlum nasıl kayboldu, öğrenmek istiyorum. Acımı yaşayamadım, acımı yaşamak istiyorum. Oğlumun başına ne geldiyse, öğrenmek istiyorum. Belirsizlik beni öldürecek. Tahammül edecek gücüm kalmadı. Eşimin yüzüne bakamaz oldum. 1 yıldan beri çektiğimizi bir Allah, bir eşim, bir de ben biliyorum” dedi.

‘ARTIK HAYATIMDAN VAZGEÇTİM’

Oğlundan geriye kalan kıyafetlerini birinci günkü üzere sakladığını anlatan Dilek Acar da “Çocuğumun gömleğini ütüleyip koydum. Ütüsü bile bozulmadan geri geldi. Gömleklerini bir defa bile giymemiş. Oğlum nerede? Oğlumun banka kartları, kimliği, parası cüzdanında olduğu üzere duruyor. Çocuğumun eşyalarını eski, yırtık bir valize doldurup, gönderdiler. Çocuğumu siyah bir valiz hazırlamıştım; o valiz ortada yok. Oğlumun ayakkabıları ve devamlı yanında taşıdığı makine kitabı yok. Bunda kuşkulu bir durum var; çözsünler. Oğlumu 26 yaşına getirdim, bir 26 sene daha onu bulmak için uğraşacağım. Artık hayatımdan vazgeçtim; onu bulmak için uğraşacağım” diye konuştu.

‘BİNDİĞİNDEN DE EMİN DEĞİLİM’

Mısırlı gemi kaptanı ile temasa geçtiklerini belirten Acar, “Kaptan bana, ‘Gemide 20 bireyiz, kitabın yeri bile değişse muhakkak olur’ diyor. Kitap bile belirli oluyor da 1,84 uzunluğunda, 95 kilodaki oğlum nerede? Delireceğim artık, çıkıp Taksim Meydanı’na bağıracağım. ‘Sabredin, bu işler uzun sürer’ dediler. Bekledim, sabrettim lakin 1 yıl oldu. Oğlum gemiye bindi, neden inmedi? Bindiğinden de emin değilim; zira oğlumla gemideyken konuşmadık. Koca gemide nasıl kamera yok, limandaki imajlar nasıl olmaz? Oğlum birinci misyonuna başlamıştı. 1,5 gün çalıştı; 1 maaş bile alamadı. 8 ay staj yaptı. Artık ne oldu, oğlum nerede? Tişörtü geldi üzerinde kokusu var; kendisi yok. Oğlumu bana versinler. Eşyaları geliyor da nasıl kendisi gelmiyor?” dedi. (DHA)

 

FOTOĞRAFLI

 

 

DHA-Genel – Türkiye-Giresun / Şebinkarahisar – Gülşen Memnun AKYOL